Canım Babam!

• 25 Ekim 2011 Salı 00:18:59

Otuz bir yıl önce bugün (25.10.1980 Cumartesi) aramızdan aniden ayrılarak Hakk’ın rahmetine kavuştun. Mekânın cennettir, inşallah!

O günden beri tüm anılarımızla bizlerin yüreklerinde yaşamaktasın. Seni bir an bile unutmadık. Anne etrafında kenetlenen üç kardeş bize emanetin olan kutsal değerleri hep korumaya çalışmaktayız.

Bizlere vermiş olduğun eğitim, terbiye ve ahlaki değerleri hiç yitirmedik. Güçlü eğitimci kişiliğin ve öğretilerin bizlere her zaman rehber olmuştur.

Annemiz bizlere mama yedirirken senin ustaca çaldığın mandolinin sesi hala kulaklarımızda çınlamaktadır. İyi, sağlam ve çok yönlü yetişebilmemiz için bizlerden maddi ve manevi hiçbir şeyi esirgemedin Allah, senden razı olsun!

Tüm imkânlarını seferber ederek bizleri eğitim ordumuza kattın. Sayende yurdumuza ve ulusumuza nice başarılı ve kalıcı hizmetler sunmaya çalıştık.

Toplam otuz beş yıla yakın devlet hizmetinde öğretmen ve okul müdürü (son 21 yılı) büyük başarılar sergiledin. Dürüstlüğün, azmin ve çalışkanlığın daima parmakla gösterilmiştir. Tüm eğitim camiası seni minnet ve rahmetle anmıştır.

Ellili yaşların sonlarında ve en verimli çağında emekliye ayrıldın ancak, değil tadını çıkarmak, emekliliğini bile yaşayamadan bizleri kendi başımıza bırakıverdin.

Alfabeyi kardeşlerime ve bana sen öğrettin. Bizlere müzik zevkini aşılayan da sensin. En küçük rahatsızlığımızda bile annemizle birlikte sabahlara kadar uyumazdın. Tek maaşla hem evin kirasını karşılar, hem de beş nüfusun geçimini sağlardın.

Emekliye ayrılarak aldığın evde bir gün bile yaşamak nasip olmadı, maalesef! Sözünü tutarak senden on beş gün sonra kendi evimize taşındık.

İki küçük kardeşime hem manevi baba, hem de ağabey olarak hep sahip çıktım ve onları her tür olumsuz dış etkenden korudum. Her ikisine de birkaç kez yüksek öğrenim yaptırarak tüm eğitsel birikimim ve yaşam deneyimlerimle yol göstermeye çalıştım.

Orta öğretimde çalışırken, sen aramızdan ayrılmadan bir gün önce üniversitede göreve çağrıldım ancak heyecan ve coşkumuz bir gün bile sürmedi zira ertesi gün…

Üniversitede ders aralarında hep ağlardım. Görev aşkı tıpkı sendeki gibi tüm benliğimi sardığından izne ayrılmadım. Sevinç ve kederi bir arada aynı anda yaşamak zorunda kaldık ki bunun da takdir-i ilahi olduğuna yürekten inanmaktayız.

Adın, amcası olduğum torununla yirmi yedi aydır yaşamaktadır. Cümlemiz seni her daim minnet ve rahmetle anmaktayız.

Önce Allaha ve sonra bize emanet ettiğin annemize çok iyi bakıyoruz, hiç tasalanma! Seni çok özledik zira çok ama çok seviyoruz. Canım babam, nurlar içinde yat; toprağın bol olsun…

Yemeyen, yediren; giymeyen, giydiren; erdemli, seçkin ve yüksek insan canım babamın anısına rahmetle…