AH ŞU YAZMALAR, DOSTUM..!

• 24 Ekim 2011 Pazartesi 23:19:42

AH ŞU YAZMALAR DOSTUM..
Ah yazmak dostum benim,sen de olmasaydın nasılda, ulaşırdım karanlıkta bir tutam aydınlığa.
Sevmek bilmem kaçıncı ülke diyorlar,nasıl bilirdim de, inanırdı kalbim..!
Bu yazmalarda olmasaydı eğer, gecenin bu yarısında ne ısıtırdı şu yalnızlıktan büyümüşte küçülmüş yüreği!

Söyle hadi sen can !,belki de gülümsüyorsun candanda içeride, ama ben var ya ben gözlerinin buğusuna karışıp da yalnızlıklarımı süpürüyorum sonsuz a,irili, ufaklı bu kör ve sağır yalnızlıklar dökülüyorlar benden.

Ben şimdi tekil ve acımasız bir yalnızlığı almışım, bir pencere önüne sürüklemişim seni düşünüyorum da öyle ısıtıyorum yüreğimi.
Geceler ve içinde sayfalarca senler var dostum, bir YUDUM çayım elimden hiç düşmüyor, belki biraz acımtırak ama içinde sen var, her aldığım yudum içime hep bir soluk daha sen üflüyor.

Trenler ,raylar, istasyonlar,vedalar ve kavuşmalar ve hep bavullar var sırada dolu ya da boş bavullar, sen üzülme can dost ben bomboş bir bavul olmam baktığım duvarlarda seni çizer gözlerim ve sana ağlar yüreğim.

İçimde bir sofra kurulur her akşam ve oturursun sen baş köşeye gülümser bal gözlerin tıpkı yazılarındaki GİBi gülümser,işte ben o dakika hayaller kurarım, ya kızma can dostum evimdeki en güzel aş senin hayalin, onu da çok görme bana.

Ah, şu yazmalar da olmasaydı dostum neye sarılırdım ben gece yi sabaha ne ulaştırırdı acep.
İçimde hep bir figan feryat ne sustururdu beni,,dostum ,dur hele korkmayasın öyle ben var ya ben susmuş suspus olmuş bir yüreğim, beni konuşturanda, güldürende sensin be can dost sensin.

Adımlarımı caddelere taşıyorsun benim, belki bir sayfa dolusu da umut ekiyorsun şakağıma sonrada hayalime kırmızı bir yazmayla giriyorsun,,heyt be can, dost dikensiz gül ekiyorsun yüreğime.

OLSUN BE SENDE KANAMAKTA GÜZEL ,KANAT BE SEN CAN DOST..!

SEN HER GECE GEL BANA
Virgülün’ü,ünlemini,iki noktanı da al gel sen hiç vazgeçmeden gel.
AŞK BENDE NOKTA YEMİŞ GÜLÜM, AMA BEN HAYALLERİMDE EN İYİ DOST OLURUM SANA.

Şu yazmalarla AK, BANA GECEME GÜNDÜZ’Ü ME DAMIMA, yorgun omuzlarıma, iki oda bir mutfak arasında dolaşan gölgeme.
Sen hep gel emi, gözlerim uykuya akana kadar sana ve senin bal gözlerine takılsınlar, baharı kısada olsa yaşasınlar can dost ,ellerim gecenin ayazında şu yazılardaki yüreğinle ısınsında ah be gülüm, üşüdüm demesin,ağlamasın usulca…!
AĞLAYAN YALNIZLIKLAR OLSUN BE DOSTUM.!
Hatice Nilüfer Karataş