- 528 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
BU GÜN PAZAR...!!!!
Bu gün pazar ve Eylül’ün yirmibeşi..Kayseri’nin ünlü Erkilet bağlarında piknikteyiz..Teyze kızları ve yeğenler,anlayacağınız kalabalık neşeli bir gün geçirmeye geldik buraya..Çayımızı içtikten sonra bilgisayarımı açtım...Sibel Can’ın yeni albümü HANÇER i dinliyorum ..Hem müziği hemde sözleri o kadar güzel ki....O kadar hüzünlü ki,birçok duyguları biraraya çağrıştırıyor sanki...Kendimi bir anda yazarken buldum...Yanımda geçenlerde onun hikayesini makaleme konu ettiğim kuzenim ELMAS ablam oturuyor..Onun yanımda ,sessiz ve sakin oturuşu,hastalığını bu kadar sakin ve tevekkülle karşılaması,başına gelecekleri farkında olmayışı ve olağan bir durum gibi anlatışı,beni tahmin edemeyeceğiniz kadar çok duygulandırdı...Allahıma yalvarıyorum,MUCİLER VAR MI? DİYE..Bu kadar şeytanın cirit attığı bu dünyada,bu kadar saf ve temiz kalmış olması,gerçekten çok şaşırtıcı...!!!Allah onun yüzüne bakarda bir mucize olur,inşallah diye düşünüyorum...Çok tuhaf değil mi? İnsan böyle bir durumda ne hisseder,diye kendime çok soruyorum..Ama bir türlü cevabını bulamaıyorum..Yaşamadan bilinmez ki...!!! Allah kimseye de yaşatmasın..Ama empati yapacak olursak, gücüzün yetmediği olaylar karşısında belki de çaresizlikten kabullenmek zorunda kalabiliyoruz..!!Bu kadar sakin ve vakur karşılanabilir mi,diye??? sorulan bütün sorular böylece hava da kalabiliyor..Bütün yaşama dair planlarının suya düştüğü yarının olmayacağını bilerek yaşamak ve hayatına (ne kadar varsa!) devam etmek,gerçekten çok tuhaf...Ama şöyle de bir durum var ki,bazan gerçekten böyle hissetmek hiç olmadığı kadar şaşırtabilir insanı,beklenmedik mucizeler yaşanabilir...Ben de kuzenim için böyle olmasını diliyorum..Birazdan mangalımızı ve güvecimizi yemeğe başlayacağız..Ne düşünürsek düşünelim her şey olacağına varıyor...Hayat bir yerlerde sonlanacaksa,karşına ne zaman ve nerde çıkacağı belli olmayan azrailinle karşılaşıyorsun..Belki de bu kadar tevekkel karşılaması hayatını daha da kolaylaştıracaktır..Hayat eğer adil davranırsa kuzenime yaşamaya devam edecektir..Şimdi pikniğimize devam ederek ona güzel bir gün geçirmesi için destek olmaya çalışacağız..Sibel Canın da dediği gibi ,kaderin ona nazik ve eşit davranmadığını dinlerken kafasından neler geçtiğini merak ediyorum açıkcası...Öyle düşünceli görünüyor ki,içim parçalanıyor adeta..Tanrının ona adil davranmasını yürekten diliyorum..ve pikniğimize devam ediyoruz..Akşam oldu bu arada...Belki karanlıklar bütün kötülüklerin ve dertlerin üstünü örter ümidi ile....!!!!
sevgiyle kalın...
YORUMLAR
Benim de ilk dikkatimi çeken şey: Bilgisayarın pikniğe sizinle birlikte avdet eylemesi oldu. Sonraki anlatımınız ise içimi acıttı. Benim de 19 yaşında zihinsel ve bedensel engelli bir oğlum var...Konuşamıyor ama gözlerinden anlayabiliyorsunuz her şeyi. Bir Mucize....Evet bir mucize...Beklediğimiz tek şey bu...Selam ve saygılarımla.
gonulbeyan
dikkatinizi bilgisayarın çekmesi gerçekten ilginç..emekli öğretmenim..ama geçim derdii ile bir iş kurdum.gece-gündüz demeden
adeta nefes bile almaya vakit bulamadan çok çalışıyorum...işler de umduğum gibi gitmedi...uzun bir aradan sonra sadece nefes almak,hem de sevdiklerimle birarada olmak için pikniğe gittik..işim gereği bilgisayarımı da götürüp takip etmem ggerekiyordu..yoksa ben de sevmiyorum bilgisayarı pikniğe kadar taşımayı...biraz da edebiyata merakım da taşımamı gerektiriyor..şiir ve makale yazıyorum..
ayrıca ,çocuğunuza gerçekten üzüldüm..sizi anlıyorum...25 yıl öğretmenlik yaptım,çok özürlü ve hasta çocuklar okuttum..o nedenle bu tür çocuklara ve ailelere ayrı bir hassasiyetim var...allah yardımcınız olsun,gerçekten bir mucize olsun...sevgiler