Zamana dair.

• 17 Ekim 2011 Pazartesi 00:50:32

Hayır hayır bir günlük gazeteyi konu etmeyeceğim.Zaten öyle olsaydı,özel adı kesme işareti ile ayırırdım.
Tersinden "namaz" okunuyor bu deyip de,"niyet okuyuculuğu" ya da "komplo teorisyenliği" yapacak da değilim.Kaldı ki insanlık tarihine bakarsak,Alman general E.Ludendorff’un "komplo" üretmede üstüne çıkacak gibisi yok gibime geliyor.
Adam muazzam "Yahudi" düşmanlığı yanında,her olayın altında da bir "Kabalcı" aramada mahir.
Uzatmayayım 1930 yılında bir kitap yazar.Adı da şu: 1932 Senesinde Yeni Bir Cihan Harbi.
1 Mart 1932’de de kesin olarak savaş çıkacak der kitabında.Bu iddiasını da şu teze dayandırır:Kabalistler için uğurlu olan sayılar,dünya için de uğursuzluk olabilirler deyip,"tezini" şöyle ifade eder:
Bir yıldaki "rakamların" sayısal değerlerinin toplamı 5 ve katları olduğunda savaş/ihtilal kaçınılmazdır.
1+7+8+9 = 25,
1+9+1+4 = 15,
1+9+3+2 = 15 olur deyip,kehanette bulunur.
Oysa zaman hiç de öyle akmadı.
Demek ki irademizle engel olamayacağımız bazı olayları doğuran "süre" veya "çağı" anlarım ben zaman deyince.
"Zamanın ruhu" kavramını da çok önemserim.
Nietzsche’nin,
"Öyle çok değerliymiş ki zaman,
Hep acele etmem bundan,anladım." sözünü de.
"Zaman öldürmek,en pahalı harcamadır."diyen Balzac’ı da.
"Basit insan zamanı nasıl öldüreceğini,değerli insan ise nasıl kazanacağını düşünür."diyen Schopenhauer’ı da.
Ve zamana çok anlamlı bir "katkı" koyup,rol biçen Tagore’u da:
-Boş zaman yoktur,boşa geçen zaman vardır!
Boş zamanlarında ne yaparsın/yaparsınız sorusu da böylece ne kadar anlamsız hale geliyor değil mi?
Ya zamana "öğretmen" rolü biçen Curt Goetz’e ne demeli?
-Zaman büyük bir öğretmendir.Ne yazık ki bütün öğrencilerini öldürür.
Zaman içersinde "fikirlerim" sadece değişmedi,dönüştü de derken,Vergilius’un ne kadar "haklı" olduğunu demeden geçemem:(Virgil okunuyormuş)
-Zaman her şeyi alır götürür;hatta bizim fikirlerimizi de.
"Zaman ve sel, kimseyi beklemez"diyen Avusturyalılar da dikkate alınmalı bu sözleriyle.
Jefferson,zaman ve gerçek arasında bir bağ kurarak olaya yaklaşmayı seçmiş:
-Zaman değerlidir fakat gerçek zamandan da değerlidir.
B.Franklin de zamanı, hayatla "özdeş" halde düşünmüş:
-Hayatı seviyorsan zamanı iyi kullan;çünkü hayat,zamanın ta kendisidir.
Ve içine girdiğimiz anda akan "zamanı" da Marc Chagal ne güzel anlatmış:
-Zaman kıyısı olmayan bir nehirdir.
Ve yeni öğrendiğim ama çok da beğendiğim Marc Bloch’a ait sözü eklemek isterim.-Değerlendirmesini de herkes kendince yapmalı.Çünkü bu olgunlukta görüyorum burada çabası/katkısı olan herkesi.-
-İnsanlar babalarından çok,zamanlarının çocuklarıdır.