SESSİZLİKTEKİ HAYAT OYUNU

• 13 Ekim 2011 Perşembe 09:53:01

Dört duvar arasındadır derin yalnızlık, düşün düşünebildiğince, duyarsın sesini, sessiz çığlıkların içerisinde haykırışların volkan olur patlar ama kimsecikler duymaz seni, öylce kala kalırsın.Bu sefer kurarsın olup olmadık hayaller, yaşadıklarına eklersin senaryolar, oynarsın tek kişilik tiyatro oyunu, sonra genişletirsin kadronu bir de bakmışsın ki yazıp,çizip, oynamışsın hayat oyununu.
Duyarsın derin sessizlikte kopan alkış seslerini, selamlarsın hayali seyircilerini.İnandırırsında kaptırırsında kendini biran. Sonra silkelersin gelirsin kendine, o an ilk kelimen “keşke”olur. Sonra başlarsın keşkelerle ilgili cümleler kurmaya .... dersinki ” keşke herşey elde ettmeden önceki kadar güzel ,doğal, gerçekçi olsa ”sonraki kelimen ama ile başlar “ama hayaldi gerçek olur mu? dersin. Sonraki kelimelerin ise, acaba,neden peki ne zaman?ardı arkası kesilmeyen kelimelerle cümleler gelir... Aslında söyleyecek çok şeyin vardır ama kime ne dersin ki desen de anlamaz ki. Bir sevgiliye desen sanki aynı dili konuşmuyormuşunuz gibi yada konuşuyorsun duymuyormuş gibi anlamazsın birbirini.Bir dostuna desen o ayrı bir alemde söylersin baş sallar ama ne dediğini anlamaz bile.Ailene desen başlar ardı arkası kesilmeyen nasihatlerin yada kısıtlamaların yani hangi tarafı tutsan elinde kalıyor.Bu sefer darma dağın oluyorsun toparlanman yeniden doğman kadar zor oluyor. O yüzden susuyor içine atıyorsun zamanı gelince damarına basılınca gözün birşey görmez oluyor.
Güzeldir hayal kurmak yaşamadıklarını yaşarsın kimse kısıtlamaz,karışanın,hesap soranın olmaz rahatsındır. İstediğini hayatına dahil eder istemediğini bir çırpıda silersin kimse neden niçin demez. 19/05/2011 – PRŞ