KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hükümsüz
Üşümekteyim artık sensizliğin zemherisinde.Güneş unutmuş mu ne yüreğimin iklimini ısıtmayı? Bu ne yaman çelişkidir bilebilir misin? Bir yanım buz tutmuşken, kutuplara nispet yaparcasına içimde bir çöl yaşatmanın tarifini yapabilir miyim sana?
İçimin sıcaklığı sensin, üşümem sensizlikten. Bir yanım da yağmur kuşları uçar çığlık çığlık,bir yanım da gökkuşağı 7 bin renk.Bir yanım günaha bulanır en mahrem dokunuşlarını düşünmekten, bir yanımdan en mümin dualar dökülür. Bir yanım da cennet durur 7 kat yemyeşil zümrütler, zebercetler içinde.Bir yanım da cehennem bekler 7 katman gayya kuyuları…
Hangi yanımdasın sevdiceğim... Ya ben? Ben senin hangi yanınım? Ben senin, seninde bana benzeyen yanın mıyım? Sol yanın...Tek olmak istediğim y/anın...
Canım acıyor, yüreğim kanamakta durmaksızın.Meçhul denilen yeri biliyorum artık, çünkü şimdi ben oradayım, gittikçe kaybolmaktayım.Yıldızsız, simsiyah bir gecenin tam koynundayım ve çok korkuyorum.
Korktukça yalnızlığa sarılıyorum. Ona sarıldıkça orada bir sürü ben görüyorum, çoğalıyorum.Yalnızlığın içinde döndükçe kendime çarpıyorum. Çarptıkça kendimi kırıyor, acıtıyor, kanatıyorum.
Ne çok yalnızım içimde ve ne kadar çok kalabalığım. ”Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz” demiş şair. Sen benim yalnızlığımı paylaşır mısın? O karanlık gecelerimin “Zühre” yıldızı olur musun?
Hükümsüz bir “Zayi” yim ben, beni sen bulur musun?
Ey adına Yar(a) dediğim sevdiğim gel bana, bul beni. Isıt yüreğimin en zemheri iklimini. Say ki ; ben hiç ben olmadım sen olmadan. Hiç bir şiiri yazamadım öznesini sana bulamadan. Belki bu yüzdendir hep acemice cümleler kurmam ve bu yüzdendir hep sana, seni öykünmem
Ve yine hep bu yüzdendir...Gözbebeklerimde seni büyütmem...
Yemin olsun...Dört büyük kitap üstüne andolsun ki sevdiceğim ben bütün günahlarımı temize çektim seninle. Cennetten geçtim gözlerinin sıratından.Bazen Burak olup göğe çıktım sevdanı vahy edip kulağıma, bazen en acı sözlerinle çarmıha gerildim.Bazen geceleri uçuca ekledim, hiç uyumadan hep seni düşündüm. Bazende 7 bin yıl uyurken 7 uyuyan mağarasında hep seni gönderdim rüyalarıma.
Ama çok kez Züleyha oldum, Yusuf yerine ben atıldım dipsiz kuyulara.Kaybolan mecnun değildi belki sevdanın çöllerinde, Leyla oldum yazıldım lirik bir Aşk Literatürüne...
Şimdi yine yağlı urganlar gibi dolanıyor kimsesizliğim boynuma.Kaç hain saatin akrebinden zehirliyorum gecelerimi, yürek atımı bir sabahın ertesine. El tutuşlarımızı kurşuna diziyorum bu şehrin beraber yürüdüğümüz her sokağında.
Ve yine vuruluyorum kimse(S)sizliğimin adres sormayan kurşunlarıyla.Kaybolduğum yazılıyor şehir gazetelerinde ve 9 sütuna manşet kayıp ilanım veriliyor...Hükümsüzdür!!
YORUMLAR
Özellikle başlığı ile içeriğinin birbirini tamamlıyor olması nesire baştan güç katıyor... Dugu dılı ve ıfade biçimi oldukça içten ve samımı bir dile bürünüyor...İçindeki ahı kadar üzel taşımışki sözcüklere kırılganlığı(nı), zerafeti ve nezaketini remzeden bir akustık bir tını oluturmuş... Koy kahve çekirdeğinde bir yalnızlık... Derin bir sesleniş. Ah'ların tonlaması, umut ve huzun arasındaki geçişler ıyı kurgulanmış...
Ne yapacağını bilmez bir halde, bütün çağrılara rağmen, kendi yaralarını gözyaşlarıyla iyileştirmeye çalışan bir insan... Yaralarını hüzünle saran bir çaresizlik... Cemalsiz aşkın hükmü olur mu?
Aşk öyle bir günahtır ki, ondan ulvi ibadet ve taat yoktur. Aşktan cehennem de bizardır cennet de. Cehennem bizardır, ateşini söndürmesin diye çabuk geçmesini ister. Cennet bizardır, güzellikleri, nimetleri görülmeyecek diye çabuk geçmesini ister.”
Yeni kelimelerde buluşmak dileğiyle...
Hamuş-71
Şiirlerimden sonra yazılarıma da yorum yapma nezaketinize teşekkür ediyorum değerli kalem.
Her bir eleştiriniz ayrı bir öğreti niteliğinde. Bu anlamda kendimi çok şanslı bahşediyorum. Ve yazdıklarımın gerçek anlamına vakıf olunmasından sonsuz bir mutluluk duyuyorum.
Her eleştiriniz etkili yorum seçilecek vasıfta. Bir kez daha kalben teşekkürlerimi sunuyorum sayın Ormankıran.
Saygıyla...
Aslında bu kadar yazıya gerek yokmuş yazdığınız tek cümle her şeyi anlamış olduğunuzu gösteriyor bize ; Ve yine hep bu yüzdendir...Gözbebeklerimde seni büyütmem... abartılardır sevdaları olağanın dışında bırakan, Hakikati gördüğün göz parıltısında,buldum dediğin gerçeği yitirirsin abartılarınla...
Hamuş-71
Abartı Aşkın doğasında var zaten Sn. Yoksay.Abartmalısınız ki Aşk olabilsin yoksa insan bir çiçeği de sevebilir evdeki kedisini de.
Sayfama değerli ziyaretiniz ve yorumunuzdan dolayı teşekkür ediyorum...
Saygıyla...
yoksay
Şiiriniz aklımda... Ve görüyorum ki yazılarınız da en az şiirleriniz kadar güzel, güzel dmem bile az çok çok güzeldi.
Çöl eksibelerinden koşup da geldim/ T/arafıma düşme güzel/ Düşme güzel y/anıma.../ Ben tenhalarda unutulan bir çiçeğim/ Fakat sen portakalıma düşen bir beyaz çiçektin...
Lütfen yorum olarak kabul et ve çok etkileyici bir yazıydı
Kutluyorum Şair/yazar dost
Hamuş-71
Çok teşekkür ediyorum ne kadar zarif bir yorumdu ve dahi paylaşımınız...Elinize yüreğinize sağlık
Duam üzre kalınız /Saygımla...
Belki bu yüzdendir hep acemice cümleler kurmam ve bu yüzdendir hep sana, seni öykünmem...
Züleyha olmak, Yusuf yerine kuyulara atılmak, ne güzel anlatmışsınız.. Aşk acısı tıpkı böyle değil mi?
cinsiyet gözetmez bazen, bazen yer değiştirir sevilen seven olur, seven sevilen..
zayi bir çığlık kopuverir de, geç gelen pişmanlıklar vakitsiz gelen sonbahar gibi hüsran bırakır yalnızca
avucunda kalansa kaybettiklerinin siyah gözyaşlarıdır / yeniden dönülmeyen mutlu günlerin yaralı özlemi..
kutlarım, sevgiyle..
Hamuş-71
Evet sevgili Fulya aynen böyledir, tıpkı böyle bişeydir aşk acısı...
Ve tanırsın, duyarsın o zayi çığlığı yüzyıllarca öteden...
Ama sakın pişmanlıktan sözetmeyin lütfen zira Aşkta pişmanlıkta vazgeçişte yoktur.Aşkın doğasına aykırı çünkü bu öyle olsa Leyla hiç Leyla olabilir miydi?
Biz anlıyoruz sanırım birbirimizi / Sevgiyle...
Olağanüstü bir yazıydı. Çok etkilendim. Cümlelerin inci gibi dizilmişti. Ruha hitap eden kusursuz yazını kutlarım. Sevgilerimle.
Hamuş-71
Çok teşekkür ediyorum Sevgili Aksümer...
Beğeniniz mutlu etti beni.Varolasınız...
Sevgide saygı da bizden olsun...Dua ile...
