Sabahın ilk ışıkları odama vururken ben hala uykuyla savaşmaktaydım.En sonunda zafer kazanmış bir edayla gülümseyerek yatağımdan kalktım.Merhaba mutluluk,merhaba hayat, merhaba tüm sevdiklerim .. Hepinize günaydın.

İçimde bir sevinç var şiirlerin ötesinde ruhumun, ,yüreğimin derinliklerinde.

Bugün Kadıköy dü arkadaşımla buluşma noktamız."Şöyle bir Moda yapsak mı ? Yoksa yoksa Fenerbahçe Askeriye orduevine mi gitsek?" diye kararsızdık.

Malum İstanbul un trafiği herzamanki gibi yoğun olduğu için önlemimi alıp evden erken çıktım.

İskeleye zamanından önce gelip beklemeye başladım.İçimden de "Acaba ilham perisinin de yolu düşer mi? Kağıt kalemimi hazır etsem hiç fena olmaz "diye düşündüm.Etrafı belli etmeden firari bakışlarla seyretmeye başladım.

Bir çift sevgiyle sarıldı birbirine ; elleri birleşip hızla vapura doğru koştular.Yaşlı bir bayan bastonuyla zor zar da olsa yürümeye çalışıyordu. Yüzündeki ifadeden anladım ki kimseye muhtaç olmadan dolaştığı için mutluydu.Az ilerde

bir köpek büfeden su alan genç bir bayanı takip ediyordu.

" Susamış galiba "

Kadın elindeki pet şişedeki suyu yerdeki boş kaba döktü.Hayvancağız suyunu içer içmez ıslak ağzınla onun peşinden gidip elini yaladı.Gösterdiği içten bir teşekkür; bir sevgiydi sanki.

Banklardan boş yer bulup oturdum.Yanıma gençten biri geldi..

Sohbet etmeye başladık.

"İş bulamadım çalışmıyorum" derken hüzünlüydü.

"Evli misin ?"

" Hayır annem,babamla oturuyorum."

Elinde at yarışları gazetesi vardı.Belliki umudunu şansa bırakmıştı.

" Ama genede çalışmalısın hayat gerçekten zor . "

" Evet ; inşallah haber bekliyorum dua edin" dedi.

"Tabiki Rabbim her kapıyı açar .Yeterki bizlerde elimizden geleni yapalım." diye cevap verdim.

"Teşekkür ederimi hoşçakalın" derken yüzüne tebessüm yayılmıştı belli belirsiz.

Kalabalığın arasında bir çift gözüme ilişti ki onları hala unutamıyorum.İkisi de tekerlekli sandalyede ; erkek eşini tutmuş itiyor beraberce ilerliyorlardı. Dayanamayıp el salladım onlara. Herşeye rağmen öyle mutluydular ki...Onlarda bana neşeyle selam verdiler.

O ne gene tekerlekli sandalyede bu kez genç bir kadın kucağında minik yavrusu sımsıkı sarılmış eşi ise ikisinin eli elinde gidiyorlardı.

Vapur yanaşmış yolcular inmeye başlamıştı..Uzaktan arkadaşımı görünce uçsuz bucaksız mutluluğun ,.sevginin şiirleri vardı içimde.



Neolursa olsun hayatın penceresinden gülümseyerek mutlulukla sevgiyle bakalım mı ?



NEŞE KIZILYAR