ben yağmur yağmur ben

.
oy oy toprağımdan tınılar

söylesene güzelim sonumuz ne olcakkkkkkkkkk

ah duman kara duman


efkarlandum kız

içim tebessümle doldu...
ve bir yandan da böyle bir küçük hüzün. ..

sanırım Karadeniz i özlemişim...

o kadar içtendi ki..

kocaman tebriğimle..
ve sevgimle...

Ne hoşlar değil mi :)
Geçenlerde ben de bir eşeğe emeklilik merasimi yapıyolardı onu izlemiştim .
Ödül olarak da bir tepsi içinde meyve ve kabukları vardı.

Sevgiler

İyiki yağmur varmış İstanbulda yoksa nasıl girecektik durup dururken karadenizin o sihirli masallarına...
tam bir David Off klasiği.
Küçük pencerelerin açıldığı kocaman hikayeler KUTLARIM...

Yağmur bir İstanbul'u sürüyüp götürüyor.

Karadenizde ise yüreklere neşe getiriyor

Bir- iki lokmayla güler yüzlerin birbirine bakması ne güzel..

Hala yağmur var İstanbulda.

Biz eğreti durdukça yaşama
gövdemizden sızıp boşa giden hayatı görmezden geldikçe
yağmur bile alay eder bizimle..

Bugün İzmir de yağmurluydu..

Çok şey sığdırmışsın küçücük bir sayfaya yine..

Takdirlerimle Öykücüm

Sevgili Davidoff,
Yine bir büyü yaptınız ve ben hemen aldım, koydum cebime yazınızı:) Gerçekten okutuyorsunuz ve sizinle yolculuk yapmak ayrı bir güzelliği beraberinde getiriyor. Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum:) Kutlarım.

:)))
karadeniz insanı zekidir
ve her şartta hayattan zevk almasını bilir.

evet masalcı bu masal değildi gerçekti
yinede çok güzeldi

ee nedenir laz inadı
evet aydında yağmur yağıyor ilk yağmur bunlar hüzün değil mutlu olmalı insan
saygı sevgimlesin can

Dün ...
Yağmurla yıkamışım duygularımı
Ve alıp yanıma Kaçkar'ların zirvelerini
Düşmüşüm girdaplı yollara .

En karanlık giz'lere
Donuk gecelere
Ve fırtınalı akşam üstlerine
Saklamışım rüyâ sevdaları
Sonra gidip ....
Suskun mevsimlere dolanmışım

Ilık bir tebessüme vermişim tüm sabahlarımı
Sabahsız ... nefessiz ... ışıksız kalmışım
Badirelerin en dik yamaçlarında
Ölesiye yanmışım .

Bugün ...
Damlaları takınmış anılar ellerimde .
Gözlerimden topladığım
Diren'lerde dağlanan acılarım
Puslara esir bakışlarım
Ve saçlarımdaki beyaz kalabalığımla biz bizeyiz .

Yarım yamalak yaşanmışlıklar masamda
Kırılgan umutlarım odamda
Yitirdiğim hayat nağmeleri ise sersefil yollarda
Meğer ben ... ne boş hayallere dalmışım .

Yarın ....
Vurup kapıyı çıkmalıyım
Düşlerimle döşemeliyim sarp kayaları
Ufuklara çiçekler ekip ...
Sayfalar dolusu sevgi biçmeliyim tarh'lardan .

Güneş'e doğmalıyım bir sabah ansızın
Yıldızlarda uyanmalıyım
Ve Golazena'nın sislerinde ... kaybolmalıyım
Göğün en sıcak mavisini tutmalı
Sonra hiç utanmadan
Oturup bir tepenin ucuna ... doya doya ağlamalıyım .

Öksüz bir Kardelen'le konuşmalıyım günbatımında
Saatlerce ....
O ağlamalı usul usul ... ben de .

Ve gitmeliyim yeniden
En bilinmedik uzaklarına dorukların .

Kar gibi koklamalıyım ...
Çığ olup akmalıyım ...
Hatta avaz avaz haykırmak için gecikmiş isyânımı
Dağ .... buzul .... sis
Ve belki de ... Kaçkar olmalıyım ben , Kaçkar olmalıyım !

********************
Golazena ; Kaçkar Dağlarında bir yayla .


Nilgün Paksoy


Bir Golezana şiiri , yazıyla uyumlu olur diye düşündüm. Güzel yazı için kutladım.

Öykücü gel ben seni Trabzon'a götüreyim.

Orada oturursun bir çamın altına, yazar durursun.

Biraz göğsüm mü kabardı yazını okuyunca ne:))

Sevgiler, çok çok...

Kutluyorum.

Öyküsatısıcısı kardeşim, İstanbul'a yağan yağmur hepimizi biraz mahzunlandırdı galiba.
Hala güneşli günlerin etkisi üzerimde, birden hava kapanınca, herkeste bir hüzün, bir karamsarlık.
Yazınızda anlattıklarınız içimi açtı, yağmure rağmen mutlular, ne güzel...
Selamlar...

bende onlardan biriyim :)


.....resmi gördüm memleketimin yoluna düştü adımlarım.... ah dedim içimden ah....


hiç unutmıuyorum .... haziran sonuydu ve ayder yaylasına çıktık....şehirde kısa kollularda yanıyorduk ama yukarılara doğru çıktığımızda yağmur almış başını gidiyor...hala kar vardı yamaçlarında ve arabadan son ses horon açıp yağmurun inadına biz de oynuyorduk.....valla kim yendi kim yenildi bilemedim... :)



ay nerelere gittim böyle...teşekkürler şekercim...sevgimle...