Tutkunun Yedi Tanrısı Seni Anlattı Gülzen

• 5 Ekim 2011 Çarşamba 21:59:29

hayrettin taylan

İstemenin suskusundayım sol yanımda gülün gün sayar vuslatın tenlerine dokunmak için.
Umutlarımın uçurtmaları uçar en
anlatılmazlara.İçimizin haz pazarı açılır, ister istemek.
S’enden sonrasını değil hep sende kalmayı tütsüler kozmik algılayış.

Aşk müneccimlerinin rüyasını bozan senli sihirlerin buhuruyum. İsyankar bir sende kalışın toprakları zorla elde alınan bilge bir köylü gibiyim.
-Çiftçiyim tenin ekilmemiş nadaslarında.Ekilmemiş bir gelecek ,hasat verecek bir ben’e alıştırmalar yapıyorum.
Sevmeyi ekiyorum kuraklar sevdasını savarken.
Ben savlamacın oluyorum sözlerin beni filizlenen kitaplara sunarken.
-Kaosun yedi tanrınsa seni anlattım. İnsan sevmek için dünya gönderilmiş.
-Dünya sevmekmiş meğer.
-Aşkın vatanında bayrağını çalamaz ben tutku direği olarak yanı başında allarımızı baş başalara sallandırırken.
-Bana benzeyişinin ateşi inmiş yüreğime. Ben’i tümlüyor her benin.
-Bir öpücük arası verelim s’amanyolunda özlemlerime süzülüşünü görsün yanılsamanın kumruları.
-Bir düşü sıvadık yaşamın zevk duvarına.Zevkli bir hayalin yalın hali oldu ateşe ders veren buluşmalar.
-Erdemin tepesine çıktı aslını bulan bulgular.
Sen gereğen bir kadın gülüydün. Kadınlığından güller yarışırdı aşkın narına büyümek için.
-Değerlerin hükümsüzlüğünde sen aşk hükmünde karannameler çıkar.
-Bütün yasalar kalksın sen yolunda. Yargılamasın hayatın kendisi.
-Hayalsi bir yaşanırlığın sonrasısın.Seni kendime sundum içimdeki çocuğun yaramazlıklarına her halini sunasın diye.
-Aşkının dayanılmaz ateşine ders veremez şeytan.Yanar gideriz sevgilim.
-Kül bize güle yakın olsun. Yeter ki y’analım aşka
-Sanrılarımın kırışık umutlarına saplama uzak kalışının hançerini.
*Her yerim yara.Kanayacak damarım kalmadı ki .
Ayrılığın dehlizlerinde kaybolan her ben’den bir ömür yıka. Yakala beni sen kulvarında.
*Çıplak ayaklarla çırılçıplak hayallerin son varışına yaz beni.
-Gökkuşağını senli yeni ve ilk kez beni tasarladığım renklere boyadım. Diz boyu tutkulara alıştırdım yağmurlara.
-Sen durmadan yağ üstüme. Üstümde aksın s’ellerin.
-Sürüklesin baştan en başa, en baş başaya kadar demlerimiz.
-Bizi yazsın yazılmamış yaşamlar. Sen kitap gibi uzan yanıbaşımda. Sayfa sayfa okusun seni gözlerim ve de açıklanmamış özlerim.
Sen varken,gökyüzünde yıldızlar gülüşür, sisler hislere dönüşür,gökten ötelere uzatır beni istemler.
-Arar bulur seni aramızda yaşananlar.
-Sen yoktun , sen çoktun, sen umuttan bir tutam hayalin varıydın.
-An’sızın akar ,gülün yaprağına,yağmurun umuruna, toprağın omzuna,aşığın ışığına.
-Yakamozlar düşlerimiz toplar sulak kalışlarda.Suskun “sen” denizin dalgalarını yaydı seni istediğim demlere.

Beğen