KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
PAYLAŞIM
Bugün sizlerle eski gazete ve dergilerden kestiğim ufak bir alıntıyı paylaşmak istedim. Yorumsuzca..
Bakın VERONICA A.SHOFFSTALL adlı yazar, yaşamdan öğrendiklerini nasıl özetlemiş...
"Bir süre sonra, bir eli tutmakla bir ruhu zincirlemek arasındaki ince farkı öğrenirsin...
Ve aşkın yaşlanmak, birlikte olmanın da güvende olmak anlamına gelmediğini öğrenirsin...
Ve öpücüklerin sözleşme ve hediyelerin de vaat olmadığını öğrenmeye başlarsın...
Ve yenilgilerini başın dik ve gözlerin açık karşılamaya başlarsın; bir çocuğun üzüntüsü ile değil, bir yetişkinin zarafeti ile...
Ve her şeyi, bugünü düşünerek yapmayı da öğrenirsin çünkü yarın ile ilgili her şey belirsizdir.
Bu yüzden, başka birisinin sana çiçek getirmesini beklemeden kendi bahçeni yarat ve kendi ruhunu kendin süsle...
Ve göreceksin ki dayanıklısın...
Ve kuvvetlisin...
Ve değerlisin..."
Yorumsuzca dedim ama kesilen kağıt parçalarının arasında da kalmasına gönlüm razı olmadı. Belki bu yazı sayesinde yaşamı yaşerken bir kez daha düşünür, yaşamın neresinde hangi ince çizginin yanında olacağımızı düşünmemize yaşamda beklentilerimizin olaylar zincirleriyle nasıl değiştine dair bir rehber olur belki ?
YORUMLAR
Harikaydı. Paylaşımınız için teşekkürler. Kendi bahçesi olması güzeldir insanın ve ruhu süslemek harika.
Bu şiir müthiştir bence de ve başlığı da şudur sanırım:Bir Süre Sonra...
On yıl kadar önce yazdığım bir kitapta da kullanmıştım,günlük sohbetlerde de "referans" olarak değinirim.
Aklınıza sağlık diyeyim.
"Kendi ruhunu süsle" çağrısını herkesin dikkate almasını isterim!
