-------Çok üzgünüm ki dilimize sakkız gibi dolanan ve söylemektan de çekinmediğimiz en süslü cümle dizisi.... Bizler hayatı yalan üstüne kurmuşuz. Küçükkken tatlı yalanlardan başlarız. Annemizden korkarız ve söylediğimiz yalan bizi o anlık kurtarır. Ama bilmiyoruz ki yalana bir başlandı mı devamı çorap söküğü gibi geliyor.
---------Benim nazarımda yalanın büyüğü , küçüğü diye birşey yok. Yalan yalandır ve söylendiği andan itibaren insan toplum içindeki değerini yirir. kişinin yalanı er ya da geç ortaya çıkar. Çıktığı andan itibaren insan daha sefil durma düşer. Bakar ki kandırdığı sadece kendisidir.... Eğer desemki size "ben hiç yalan söylemedim" işten en büyük yalan budur. Hadi düşünelim bizim için en küçük ve tatlı yalan nedir? En çok hangi yalanı söylerken çekinmediğimizi?
---------"YALAN" bize ait olmayan gizli bahçe. Üzerinde yürülmeyecek kadar ince olan bir köprü. Ya da ucu gerçeğe ulaşan ve çabucak kopan pamuk ipliğ.......
---------- Küçükkken annem yalanın zararlarını anlatırdı. büyüdüğümde dünyanın yalan üzerine kurulu olduğunu farkettim. Evet yalan söylenecek durumlar var. Ama bu bizim menfaatimiz için değil gene başkası için. Yalan üzerine ne yazsam yalan olur. Çünkü dediğim gibi yalan dile dolanmış en güzel sakız.......