Gidiyorsun, bilmediğin bilinmeze.
Mavi bir bulutsun sen, bir var olup bir yok oluyorsun, masallarda ki gibi.


Seninle eskiteyim bu ömrü demek istedim. Ama olmadı.Dilimin ucuna geldi sözcükler kaç defa yutkundum.Ne senden duydum, ne de söyleyebildim.Zamana bırakmak istedim, zaman dedim. Yokluğunda beni törpüleyen zaman, getirmedi seni.Sessizce ardından bakmak kaldı bana.

Nereye gidersen git, biliyorum ki hep aynı şarkıyı mırıldanacaksın.Yüreğinin şarkısı.
Ve buruk bir gülümseyiş dudaklarında.Hayat küçücük bir gülümseyiş olacak, hatırladıkca dudaklarda beliren , şekillenen...

Bir mucizeye ihtiyaç var şimdi.Cemreler düşmeden gelmen için.Nereden alınır, nerede satılır, nereden bulunur bilmiyorum.Dualar ediyorum daha fazla yas tutmasın düşlerim diye.Yokluğun fırtınalarda bırakıyor beni , üşüyorum.Gözlerim heryerde seni arıyor, çalmadık kapı bırakmıyorum.Ulaşamadığımda sana bir damla da boğuluyorum.

Gittin .
Kabullenmesem de, bu gerçeğin ta kendisi...
Oysa söyleyecek sözlerim vardı.Yaşanmadı ki doyasıya bitsin.
Bitirmedim...
Cemreler düşsede, yetim kalsada düşlerim bitirmedim, bitmedin.
Yolun açık olsun , ben beklerim...