MUMUN SEVDASI

• 1 Ekim 2011 Cumartesi 09:52:13

Yavaş yavaş sönüyoruz farkında mısın??Eriyip gidiyoruz birbirimizde…oysa her şey o kadar aydınlık görünüyorken dibimize düşen bu karartı niye?Niye bu sessiz hüzün diye bir kere bile sormamıştık birbirimize..çünkü kördü tutkulu bir ışıkta gözlerimiz…,
Yavaş yavaş sönüyoruz farkında mısın??Bu beni son ısıtışın belkide, bana son nefes verişin son duyumsayışın sana emanet tenimi…hala o minicik aydınlıkta son bakışın gözlerime…ve ateşine son dokunuşu tenimin…
Yavaş yavaş sönüyoruz farkında mısın?Peki neden titriyor dudaklarındaki aydınlık..gideceğin için mi yoksa beni tüketeceğin için mi….yada yeniden parlayamayacağın için mi eskisi gibi…
Bir mumun aleviyle dansıydı sana sevdam…bir kıvılcımda nasıl da yakıvermişti ellerin dudakların tenimi…yandıkça yanmıştık birbirimizde, koca bir ışık olmuştuk seninle sevdalı bir huzme…öyle umutluyduk ki öyle aydınlıktı ki yolumuz..sen bana geldikçe ben sana adıyordum yollarımı..ve koşarken biz birbirimize delice ve aslında tüketirken sevdayı sona yaklaştığımızı hiç mi hiç düşünmemişiz…göğü yakan alevimiz bigün olup yere inene dek…
Yavaş yavaş sönüyoruz farkında mısın??Ve o koskoca aydınlık yok artık sevdiğim..gitmeden son bir söz sana bigün başka birinin yüreğinde kıvılcım bulursa alevin bir başka tende eriyip aydınlık olursan eğer ve başka bir bedenle dansın adı olursan şunu hiç unutma ben hep o dibinde saklı karartı olarak kalacağım…
MERVE...