RUH HALİM...
//ÖLÜM,DİDİNMELERİN SUKUTA İNKILABIDIR.//derler..
zihnim karmakarışık ve birbiriyle çelişen fikirlerin kıyametiyle aralıksız zonkluyor.
kafamda sürekli bir meydan savaşı...
içimdeki kaleler tek tek düşüyor.
saflar netleşiyor,kötülük iyiliği siliyor...
seslenilen her ses’ölüm’ der gibi..
nefes alışlarım hızlandı
kalp çarpıntım mı var acaba?
soğuk soğuk terliyorum..
hiç bu kadar yakın görmedim ölümü ....
içimdeki umman bu bumerang cehenneminden kurtulmamın gerektiğini sölüyor...
ama nasıl?
çok şeyler biriktirdim..çok hayaller kurdum
yarının LİDER ÜLKESİ TÜRKİYE için..
dur! diye gelen nida eşliğin de
ORTAASYA’NIN kurak topraklarında ürkek kısraklar eşliğinde söylediğimiz marşlar geldi gözümün önünde;
//yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz,
//çünkü bu yol kutludur gider TANRI DAGI’na
//halbuki yoldaşını bırakıpta kaçanların değişir topu da bir sokak kaltagına
halden hale giriyorum;yüreğimle değil tüm genlerimle seviniyorum...
şimdi silkinip titreyerek...
daha çok şeyler için..
BÜYÜK DEVLET TÜRKİYE için yapılacak şeyler var diyerek
EN KABİLİNDEN BİSMİLLAH..
diyip hazırlıklara başlıyorum..
(TANRI TÜRK’Ü KORUSUN)
YORUMLAR
Yazınıza amin diyorum.Bizler ,bizim gibi düşünenler çoğunlukta mı hala acaba? Hem evet diyorum soruma hem bazen ümitsizliğe kapılıyorum.Çok hoş bir anlatım ve yazının ortasında ki bağlantı cümleleriniz çok sade ve zekice .Ruh halinizin sebebi belli oldu işte :))Sevgiyle kalın..