HÜR MÜRİTLERİM
Ben küçükken hapisaneler kurulmaya başlanmıştı şehirlerin de içinde.Cezayı elimize veren seçti göklerin içinden göğü ası üstlerine.Gel zaman git zaman ya da gitme dur zaman!
Dur yeter artık!
Efendim derdim içimde kök sürsün biz bakalım mesalimizin devamına...
Ne demiştik?Hah!Gel zaman ah zaman vah zaman gök bozuldu esarete.Dedi ki ben goğüm.Rengim gür,nefsim hür.Ben duramam buralarda çeker giderim...
Pesi sıra birisi çıktı iki kalaylı taşın arasından hemence gözünden aktı...
"Kimi şanslı doğar kimi de biz gibi."
Hele duvara bak hele sen bak!
Şans işte.Bizde ki enayi şansı.Helal-i hoş olsun hür müritlerime.