ZEMBİL FİROŞ ( SEPETSATICI )

• 25 Eylül 2011 Pazar 01:32:23

İLAHİ AŞK İÇİN BEŞERİ AŞKIN REDDİ DESTANI

ZEMBİL FİROŞ / SEPET SATAN

“Zembil firoş zembil tine / Sepet satan sepet getirir
Dıkan bı dıkan dıgerine / Dükkan dükkan gezdirir
Hiş le xatunê namine / (sepetçiyi gören) hatunda Akıl kalmaz
Serî zeman dıgerine / Zaman başını döndürür

Gazi dike ku bibine / Çağırır ki görmek için
Ware ser doşeka mire / Gel beyin döşeğinin üstüne
Te helal, herama mire / Sana helal beye haramdır
Bıdım te zulfi herire / sana Vereyim ibrişim (ipek) zülüfümü

Çavê min e xezalan e / Gözlerim ceylanlarındır
Singamın wek zozana ne / Göğsüm yayla gibidir
Bejna min mina rehan e / Endamım reyhan gibidir
Tu ciqa beji hejane… “ / Sen ne kadar dersen ederler

Zembil firoş : / Sepet satan :
“Xatûnê ez tobedarım / Hatun ben tövbeliyim
Delalê ez tobedarım / Güzel ben tövbeliyim
Zarok birçîne li malin / Çocuklar açtır evdedir
Jı rebbe jorî nıkarım” / yukarda ki Allah’a yapamam(gücüm yetmez)

Xatun : / Hatun :
“Zembil firoş tu vare peşi / Sepet satan sen gel öne
Kıymeta zembilan beji / sepetlerin Kıymetini söyle

Zenbil firoş low biyani / Sepet satan yabancı çocuk
Keremke tu ware bani / yabancı değilsin gel Buyur
Tu ser sera ser çeğvani / Sen baş göz üstünesin
Kıymeta zembila em zani / sepetlerin Kıymetini biz biliriz

( Xatune cav kır dargahvani / (Hanım göz etti kapıyı açan kadına
Deri dada mıfta hılani) / Kapıyı kapattı kilitledi anahtarı aldı)

Zembil firoş : / Sepet Satan:
“Xatuna gerdan bı mori / gerdanı boncuklu Hanım
Şixul nabe kotek u bı zori / İşler olmaz zorbalıkla dayakla(dövmekle)
Tırsamın jı wi rabbe jori / o yukarda ki Allahtır Korkum
Hatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim
Tobedara xalıke cebbarım / Yaradan Cebbarın( Kudret sahibinin) Tövbelisiyim

Zembil firoş zembila tine / Sepet satan sepetleri getirir
Delalo zembila tine / Güzel adam sepetleri getirir
Kolan bı kolan dıgerine / Ana yolarda gezdirir
Nan u dahne pe dıstine / karşılığında Ekmek ve tahıl alıyor
Zarokan pe dıterine / Çocukları onlarla doyuruyor

Gava ew zembila tine / O sepetleri getirince
Xatun le birce dıbine / Hanım onu burçtan görüyor
Bı eşqa dıl dikeline / Bu aşkla gönül kaynıyor
Akıl dıçe serda namine / Akıl gidiyor başta kalmıyor
Havare dıl, ha dıl ware / Ha gel gönül, ha gönül gel
Kes ji dıl nekır bavare / Hiç kimse gönülün bunu yapacağına inanmıyordu
Merıvti hatiye dare / İnsanlık darağacına çekilmiş

Xatun: / Hanım:
Kuro sele vırda bine / Oğlan buraya getir sepetleri
Mir dıxwaze te bibine / Bey seni görmek istiyor
Buha buha jı te bistine / Pahalı pahalı senden satın alacak
Lawiko ez bırindarım / Çocuk ben yaralıyım

Zembil firoş: / Sepet satan:
Hatuna mın a delal e / benim güzel Hanımım
Mın bihisti mir ne lı male / Ben duydum bey evde değil
Bazar amın mal helal e / Bazarım helal Malım helaldır
Hatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim
Delal e ez tobedarım / Güzel ben tövbeliyim

Ha dıl ware carek be coş / Ha gönül gel bir seferlik coş
Car car vexwe şerbeta xoş / Bazı bazı iç hoş şerbeti
Dıl inyata zembil firoş / Gönül inat etmiş sepet satana

xatun: / Hanım:
Zembil firoş tu beyani / Sepet satan sen yabancısın
Ez dibejim tu pe zani / Ben söylüyorum sen onu biliyorsun
Min bo eşqa dıl te ani / Ben seni gönül aşkı için getirdim
lawiko ez evindarım / Çocuk ben sevdalıyım

Zembil firoş: / Sepet satan
Xatuna min a zerine / benim Hanımım sen altunsun
Qusur lı serte qet nine / sende hiç Kusur yoktur
Le dılem kesi nahevine / Fakat benim gönlüm kimseyi barındırmaz
Hatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim
Delal e ez tobedarım / Güzel ben tövbeliyim

Hay hay hay haware / Hay hay hay yardım edin
Hay hay hay baware / Hay hay hay inanın
Xatun pır evindare / Hatun çok sevdalıdır
Ber rehma xuwede xware / Allahın rahmi Önünde (boynu) eğridir
Jı eşqe maye be par e / Aşktan kalmış yaralı
Evindar maye beçare / çaresiz Sevdalı kalmış

Xatun li jor kar dıke / Hanım yukarıda iş yapıyor
Zer lı eniye par dıke / alnında Altınlar parlıyor
Kalen sed salan har dıke / yüz yılın ateşini yaktığını Söylüyor

Xatun: / Hanım:
Çeğve mın mina eynane / benim Gözlerim ayna gibidir
Biske mın minan qeytane / benim Kahkul Zülüflerim pamuk ipek gibidir
Dırane mın mina mercane / Dişlerim mercan gibidir
Eniya mın mina ferşane / benim Alnım oval gibidir.
Bere mın mina fincane / Önüm fincan gibidir
Fincanen mir u paşane / paşa ve beylerin Fincanıdır
Sınge mın mina zozane / benim Göğsüm yayla gibidir
Zozanen heft eşirane / yedi aşiret Yaylasıdır

Zembil firoş law derweşe / Sepet satan oğlan derviştir
Le bıke kefu seyrane / bunlarla keyif sürüp devran Etsin

Zembil firoş lawik derweş / Sepet satan oğlan derviş
Keremke tu ware peş / Buyur sen gel öne
Heqe zembila xwe bıbej / sepetlerinin Hakkını söyle
Lawiko ez evindarım / Çocuk ben sevdalıyım

Zembil firoş: / Sepet satan:
Le le le, le le xatune / Le le le, hanım le le.
Çeğvate mina zeytune / Gözlerin zeytin gibi
Dıtırsım jı agıre ketıne / Korkuyorum ateşe girmekten
Xatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim

Tobedare xalıqe cebarım / Cebbar Yaratana Tövbeliyim
Toba xwe ez nayem xware / Tövbemden ben gelmem aşağı

Xatun: / Hanım:
Mivan lawuke feqire / çocukta fakirde olsan Misafirsin
Ware ser doşeke mire / Gel beyin döşeğinin üstüne
Bıdım guliyen herire / Vereyim sana ipek güller
Lawiko ez evindarım / Çocuk ben sevdalıyım

Zembil firoş: / Sepet satan:
Tu xatuna pır ciwani / Sen çok genç hanımsın
Lı ser teht u lı ser serani / taht Üstündesin baş üstündesin
Tu jımıra nabi kevani / Sen bana olmazsın aşçı
Xwedi zarok u hevalım / çocuklar ve eş Sahibiyim

Zarok tazi u bırçi lı malın / Çocuklar çıplak ve aç evdedirler
Xatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim

Xatun: / Hanım:
Zembil firoş lawike nenasi / Sepet satan tanınan değilsin
Tene derpe u kırasi / Yalnız don ve gömleksin
Deste mın nabi helasi / benim Elimden kurtulamazsın
Lawiko ez evindarım / Çocuk ben sevdalıyım

Zembil firoş: / Sepet satan:
Xatuna gerden bı mori / gerdanı boncuklu Hanım
Qet nabe bı koteku zori / Hiç olmaz kötekle zorla
Tırsa mın jıwi rebe jori / o yukarda ki Allahtır Korkum
Xatune ez tobedarım / Hanım ben tövbeliyim

Tobedar zerdeşti kalım / Tövbedar Zerdüşti ihtiyarım
Tobe xwe qet nayem xware / Tövbemden hiç gelmem aşağı

Ben Kurmanci Dilini okuma ve yazması olmayan çoban ve ırgatlardan sözlü olarak öğrendim. Evde biz ne yiyorsak onlara da aynısını götürürdüm. Hepside Yüce Allaha inanan insanlardı. Onlar beni çok severlerdi. Bende onları çok severdim.
Bu destan Anonim sözlü Kurmanci edebiyatının diğer edebiyatlardan çok farklı olan bir destanıdır. Destan: İlahi aşkla beşeri aşkı ret edişin destanıdır. Eşsiz oluşu da benzersiz yani emsalsiz oluşundandır.
Dışarıdan ve içerden yok etmeye çalıştığımız Kürt Kardeşlerimizin Yaradan’a eşsiz inançla bağlılık ve teslimiyeti işte budur. Cennet mekan Abdulhamit Han hazretleri Osmanlının en sadık tebaası Kürtlerdir diye methetmiştir onları. Kürtler şeref haysiyet onur ve inançlarına düşkün insanlardır. Onların kültürünü çok iyi bilen biri olarak diyorum ki Gerçek Kürtlerin: Satılmış ve/veya Kürt maskesi takan dönme ve hainlerin peşine düşeceklerine ben asla inanmıyor ve ihtimal dahi vermiyorum. Bu onların tabiatına aykırıdır. Herkes de bunu böyle bilsin.
Selam, sevgi ve saygılar sunarım.

DERLEYEN ve DÜZENLEYEN
Yaşar KANŞIRAY
İnş. Müh.