KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ey benim yitik görüntüm 2
Yaşıyordu .
Elinden tutulup götürülmeyi kabul etmedi kadın . Gri şalvarını çıkarıp attı .Eteğini kısalttı .
Kirpiklerini rimelledi .Soluk yüzüne pembe pudra sürdü .Kaşlarını almaya başladığında yirmi
yaşını doldurmuştu .
Düşlerinde yılanlar saldırıyordu .O kendini savunmaya çabalıyor ,ter içinde uyanıyordu .
Evleneceksin . Yirmi yaşını geçtin uyarıları beyninde dönüyordu .Evlen çoluk çocuğa karış
anne babamın günahı ne ? Torunları olsun .Öğütler;bitip tükenmeyen .Kardeşiydi bu sözleri
yineleyen .
Sevgisiz evlenmek . ölmek , mezara girmek .( Yoksa istediğin , sevdiğin biri mi var ?)Sevdi-
ğim biri olsa niye evlenmiyeyim . (seni cadı senii ! Sen aileni rezil rüsva mı edeceksin ? Evde
kaldın kızım . Kalık . Küçük kardeşinin evdekilerin konuşmalarından algıladığı dışa vurumu :
-Kaalık ,kaalık !
-Na,pıyım ben . Herkes gibi yapamam .Kimsenin önüne atlayamam .Kimseyle gizli saklı bulu-
şamam .
Gözyaşları ipil ipil süzülüyordu yanaklaından aşağı .Annesi bu sözleri dinlerken yüreği usul-
ca burkluyor ,ses etmeden yanından uzaklaşıyordu .
O yoktu .O düşlerinde yaratığıydı .O kaba saba gülmez ,insan gibi ,güzel konuşurdu .onun
sözlerinden şarkı sözleri yazılır ,dünya ayağa kalkar ,ya da sessizce dinlerdi .O Tanrı,nın
en güzel yarattığıydı ; insandı ..Ellerini ellerinin arasına alır ,ona onu sevdiğini söylerdi .Za
ten o konuşmadan gözleri her şeyi anlatırdı .Gözleri bir ırmaktı .Işıklı bir ırmak .o gözlerin
de gülümseyerek dolaşır ,mutla gülümsemenin keyfini çıkarırdı .O el ele tutulup gezilecek insandı .Onunla korkmadan ,çekinmeden her yere gidebilirdi .Üstelik birbirlerinin korunağıydılar .Birlikte karşı duracaklardı ,her güçlüğe .Dünyayı bile karşılarına albilecek
lerdi .Bir olmallıydı düşünceleri ;görüşleri ,fikirleri .Birbirlerini desteklemeliydiler .O onu,o
onu büyütmeliydi .Birlikte gelişmeliydiler ..Herkes evlendiği için evlenmemeliydi ..Önce sev
meliydi . Ve sevdiği insan karşısına geçip alaycı tavırlarla gülüp : Na,pabilirsin dememeliydi
Ama olmadı .Daha büyük yılanlar girdi düşlerine ,dolandılar ayakları altında . Düşler gerçe-
ğe dönüştü sonra .Boğazına dolandılar; bir kedi boğazlar gibi sıkmaya çalıştılar .Yollarda
sürüyerek dövdüler .Sevginin de boğazını sıktılar ,sıktılar .Fırlattılar yalnızlığına ..
20 4 2011 /Nazik gülünay
YORUMLAR
Uzunca bir ara vermiş oldugunuz yazının devamıydı, geri dönmek gerekti ama hiç dönmeden okusam da aynı keyfi alırdım. Bazen olur ya, öykünün başına veya ortasına ihtiyaç yoktur. Her yer başı gibidir. Aynen öyle samimi ve uyanışla başlıyordu. Bence bu elektrik ve algı çok mühim. Bunu yakaladınız mı bırakmazsınız hikayeyi. Çoğu kez yazar çırpınsa bile, bire bir algı evrenini oluşturamaz. İşte hayatı, hayattan da kadını gözümüze ulaştıran bu samimiyetti. Tebrik ediyorum tüm kalbimle.
glenay
Beğenmenize sevindim . Çok teşekkürler .selamlar ..
