Teşekkürler Nefesim

• 21 Eylül 2011 Çarşamba 23:30:54

Bazen çok zorlanıyor insan nefes alırken. Tek bir düşünce içini rahatlatıyor,durduruyor seni kaçışlardan. Her şeyi bırakmaktansa mücadele ettiriyor o düşünce. O düşünce ki seni hayata bağlayan ...
O düşünce ki senin yüzünü güldüren ve o düşünce nefes aldırır sana. Bir konu üzerinde farklı farklı sayfalarca yazı yazılabilir . Fakat aşkı tadan insanlar ne yazacağını bilmezler. Duygularını yaşadıklarını ve yaşattıklarını yazmak için uğraşırlar. Satırlarca yazarlar belki de ama aslında bu satırların kendisini ifade edemediğini anlarlar. Daha büyük bir duygudur bu.
Bahsettiğimiz şeyin aşk olduğunu sizlerde anlamışsınızdır. Aşk... Aşk nedir ki?
Hiç düşündünüz mü aşkın ne olduğunu ?
Neler hissettiğinizi?
Aşk sessizce kalsan da yanında mutlu olmaktır.
Aşk ne kadar uzağında da olsa ona bağlı kalmak. Tutunacağın,güveneceğin tek kişinin karşındaki olmasıdır.
Aşk hepsinden öte nefes alabilmektir.

Hayatım o kadar ilginçleşti ki. Önceden üzüldüğüm şeylere şimdi sadece gülümsüyorum. Kızdığım belki de kızmak değildir... İçten bir kırgınlıktır ama sadece ona karşı. Kırgınlıklar aşka zarar verir mi çok merak etmişimdir hep. Ama hiç kırmıyorsa karşınızdaki sizi bu gerçek aşk mıdır?
Kafanız karıştığında neler yaparsınız ?
Misal son hızla bir araç kullanmak... Müzik dinleyerek nereye gittiğini bilmeden gitmek ya da bir köşe de oturup sakince beklemek ...
Ben hiç bir şey yapmıyorum çünkü içimden konuşuyorum içimden konuştuklarımı ise sadece yazabiliyor söyleyemiyorum. Söylediğim ağzımdan çıkan kelimeler yavaş yavaş kırıyor insanları ama ben demedim onları diyemiyorum.İnanmazlar insanlar bana. Hatalar yapıyorum susmakla. İçimden konuştuklarımı yazabiliyorum. Sanki ellerimle konuşuyormuşum klavyeden hıncımı alıyormuşum gibi sadece yazabiliyorum aklımdan nelerin geçtiğini bilmiyorum. Aşk var nefret kin acıma üzüntü her şeyden kaçmak gibi duygu düşüncelerim var ve ne yapacağımı bilmez durumdayım. Sadece aşka sığındım. Kalbimden geçenleri yaparken üzüldüğümde ona bir şey söyleyememek onu üzmemek için çabalamak beni belki de küçük yaşta mahfediyor. Aile kavramını çok merak ediyorum.
Aile nedir?
Eğer internetten bakarsanız çekirdek aile ve geniş aile olarak ikiye ayrılır. Anne baba ve çocuklardan oluşana çekirden eğer dış etken çenebazları da katarsak geniş aile olur. Peki aile kavramında sevgi, birliktelik,paylaşım, destek olmak gibi kavramların yer aldığını nerede gördünüz de okudunuz?
Evet gerçekten de ben hayal dünyasında yaşıyorum. Kim kime sevgi vermiş. Aaaa! Ama eğer karşılığında para verilecekse sevgi verdiğinde herkes sevgi kelebeği olabilir. İnsanların karakterleri artık paradan ibaret. Bastırr abi parayı görelim mavilikleri rengarenk çıkar bakalım... Gibi laflar çok geçer bu çekilmez evrendeki çekilmez insanların çekilmez düşüncelerinden. Yani anlıcağınız ne aile var ne para. Ortada olan sadece beni ayakta tutan gitmemi engelleyen ve gülümseten mutlu eden mutluluğum var.
Aşk var!
Bana hep gülümsememi sevdiğini söyler. Aslında benim gülümsememe neden olan sensin sevgilim. Bende senin gözlerine bakmayı sana sarıldığımda bütün karmaşıklarımdan uzak olmayı seviyorum. Nefes almama neden olduğun için teşekkür ederim. Kaçmamam gerektiğini dik durmam gerektiğini o beş para etmez bedenlerin içindeki düşüncelerle savaşabileceğimi öğrettiğin için yanımda olduğun için teşekkür ederim. Sevginin aşkın paradan daha değerli olduğunu aşkın da var olduğunu kabullenmesi gereken insanlara yardım ettiğin için onlara destek olduğun için seni her an hayranlıkla seyretmek seni en saf halinle tanımama izin verdiğin için teşekkür ederim. Bence sizlerde birilerine teşekkür etmeli ve kaçmamanız gerektiğini bilmeniz gerek. Bunun için zaman var. Ama zaman akıp geçiyor unutmayın...