HOYRATLIĞIN SONU

• 20 Eylül 2011 Salı 19:11:03

Buhran olur geceleri ,asiyan yaprakları döküldüğünde yer yüzüne , İnsandır bu insan ,nefsi söz geçiremez doymak bilmeyen aç gözüne ,dili dur dese kibarlık yüklese de nafiledir sözüne ,birşeyler durmaz ,ha bire ileri gider , hayatın hoyrat yanı işte tam o anda yanında biter, durduk yere dert ocağı alevlenmiştir artık, görünmez dertlerin közü içten içten yanar tüter.İnsan yaşarken kendi hoyratlığına ,ağmazlığına biter,Düz olamaz artık hayatın yolu ,yokuşları çoğalmıştır bir kere, aklı, akıllı aklın dışına taşınmıştır. Şeytan girmiştir bedene, O şeytan ki eninde sonunda kandırır onu, işte o zaman yaklaşmaktadır akibetin acı sonu, zaman içinde hulusi afiyete ereceğini sanar, sanar sanmasına ama olmaz ,haya-yi umumiye talan etmiştir bir kere, dertler öz ellerinle dolurulmuştur kendi küpüne , bu saatten sonra sirkenin kalitelisininde faydası yoktur artık,hiç bir gönüllü zat ona talip değildir ,Gök gürler ,sağnak yağmura bile hasret olursun, şimşekler çakar üstüne ,karanlıklarda boğlursun.Güneşe hasret bedenler çiğ tanesinde titrer, Gece geçse gündüz olsa da gök yüzünü sisler örter.

Adnan ŞAHİN