İçimde dinmeyen bir hicran var ey yar!

• 20 Eylül 2011 Salı 13:12:38

Yoksun işte
Şimdi ben akşamlar gibi yorgun
Hazanın kadrinde çaresiz yaprak gibi solgunum

Unuttum artık
Baharları, şakıyan kuşların ahını
Sende kaldım, baharımdın, acılar içinde ne bıraktın

Nerde aramadım
Adımlamadığım mekânlar mı koydum
Gecenin sessizliğinde hırçın dalgalardan medet umdum

Tepelerde soluklandım
Şahin misali seni umutsuzca aradım
Çaresizliğime yandım, hasretin içinde halime ağladım

Şimdi nerdesin
Kiminlesin, özleminle titretirsin
Söyler misin, neden sinemde bir figan ile gezdirirsin

Çekilen hasret
İliklerime nüfus ediyor artık nedamet
Bilmek istiyorum neydi senin çekip gitmene sebep

Varlığımın ne ilk
Sebebi ve ne son kefilisin
Sen kendi dirliğinin peşindesin, tercihinle serbestsin

Sevmek asla
Bilinmeyen değil, gizem hiç değil
Sevmek, onu bahşedeni idrak ederek nefeslenmektir

Onun kudretiyle
Canı, canana ram eylemek
Hayatı anlayarak aşka bigane kalmadan yaşamaktır

Açtım gönlümü
Hicranın mahzun feryadına
Pak sinelerin dermanı olmak için varlığımı bağışlamaya

Seni bilmediğim
Sebebi tercihinle bıraktım esen yele
Bekleyeceğim nasip ne getire, dilerim hikmeti kavlince

Sen hecelerinle
Beyan eylemediğin gizeminle
Dağların, ağıtların, artık sevda yolunda haykırışlarınsın

Mustafa CİLASUN