Üremci Dağ Ceylanısın Yüreğimde Salına Salına Koşuyorsun Nariçe
hayrettin taylan
-Edep aktı sınırına doğru .Bir güzelin başkenti edeptir.Bu yüzden başkentinde yaşamaya karar verdim. Bu yüzden hala dağlayan yüreğim sende.
-Yüreğimde kabarcıkların var. Hangi hüznün pınarından aktı bilmiyorum. Damlalarına kadar yıkandı hicranım. Usumun yırtık pırtıkları arasında anlatamadıklarım direnir.
-Ateşin içimde kendi gergefini serer küllere.Küllerin kulluğu başlar yaktığın yüreğimde.
Yine komşuyuz senle yine yakınız.Esefle kınama beni. Bırak nefes alsın gönlüm. Bırak kanasın yüreğim.Bırak yazılsın bahtının aşk mecraları.
Bırak kanasın sen halim.
-
Konuşup durma ağlatılan sevdalar bağrında. Bağrı yanıklığımın yangınlarına isimsiz k’av olma. Sen modern bir kentte yaşadığını sanan
Üremci bir dağ ceylanısın.
-Gözlerinden belli sen aşkımıza kaçıyorsun benden kaçarken. Sakın üzülme Nariçe öyle bir gittin ki yüreğime sığamıyor senden kalanlar.-Feda olmuş başların gazisiyiyim. Hep başa başa olmanın savaşındaydım.
Bu yüzden cennetine gelmek için yalnızca güzel gecelerin olduğu güzeller cehenneminde dipleri yontuyorum. Dipsiz bütün kuyuların mimarıyım.Orada damlaların, su, aşk ve Yusuf yok.
-Git cehennemin dibine kadar diyemezsin gayrı.
Kahır, kapris , ahlarını yan cebinde taşıma. Biraz benden özlemler büyüt ki gurur tepen erisin.
-Güçlü sanıyorsun şimdi kendini, her şeye rağmen bırakıp gittim demenin molalarındasın.
-Bilek gücümle değil yürek gücümle yendim bu aç sevdayı.
Beni Somalili aç bir çocuk gibi bırakıp gitmenin bahtiyarlığındasın sanırım. Evet, açım ,evet güzellerden yardım alıyorum. Ki onlar bile beni
Anlamıyor Nariçe.
-Bir şair sadece yazar.Yazdıkları yaşamından olmadıklarını bilmezler.
Oysa sen yalnızca dizelerde varsın.Yalnız cümlelerim yüreğindesin.
-Ben yolundayım, yoluna yetecek sonsuz bir yüreğim var.
Her şeyin özü yürekte yürekte. Ben de o mangal yürek var.Kızartıyorum seni aşkın gözünde, sevdanın özünde, seni yaşamanın sözünde.
Ben c’an olmaya nazırken senin cananlığın can kırıklarına deli zaman olup gidiyor.
-Ben usun da usanmadığı Tahir olup ahir zamanıma seni Zühre yaparken. Sen Zühre yüreğini kalaylıyordun yalnızlık sarkacında.Yamacına amaçlarını alıp gidiyordun ay yüzünle gelgitlerin gitmelerine.
-
- Leyla ,Zühre, Şirin, Aslı, Arzu , neden ölümsüz kaldı ? Yürekten yüreğe koşan özün ceylanı oldukları için hep ölümsüz kaldılar.
Neden sen bu ölümsüz aşkımıza ölümcül gitmeler sunuyorsun.
Hadi yad edelim yarsız kaldığımız günleri.Haydi sen söyle son bestemizin sessiz sızısını.
-Nefesim kesiliyor nefsin yanımda kendini sunarken.Hayatın tadı karışıyor sol yanıma. İçimde içi geçmemiş özlemlerin depreşiyor.
-Baş Harfi Senle Başlayan aşkın ve adının son harfine kadar büyütülmüş yaşam resitali sunup yaşamak istiyorum seni.
-İçimde pıhtılaşan senden akışlar var.Akmıyor kırmızılığın yürek küreceğine.
-Kanadım .
-Gittim senden.
-Yeniden döndüm sana yapamadım.Meğer emeğim, emelim, ekmeğim, sevi ummanın, vuslat göğüm senmişsin Nariçe.