Sevmezdim ben aslında kedileri nankör derler ya, evet aslında nankördürler ama insanlar kadar değil. Neyse bir gün işletmeme gelen bir hocanın kucağında bir kedi yavrusu dikkatsiz bir sürücünün azizliğine uğramış; ama yara almamış kedi. Bizim yufka yürekli hoca da alıp gelmiş. Hani derler ya ilk bakışta aşk diye, işte buydu. Şiirlerimde de çoğunlukla dile getiririm aşkı, ama her defasında aşk deyince akla insanların bir birine duyduğu aşk gelir, oysa ben bu kediciğe aşık oldum. Nasıl masum! Nasıl şirin sevgiye muhtaç minnacık bir yürek. Ha demeyi unuttum, bir de benim biraz batıl inancım vardır, bilhassa kara kediye. Bir keresinde arabamın önünden kara bir kedi geçti diye iki saat beklemiştim; çünkü alternatif bir yol yoktu. Ve bu kedi yavrusu gece gibi simsiyahtı, ama sevdim bir kere, ne batıl inanç kaldı ne de kedileri sevmeyen ben.


İşletmemin maskotu oluverdi bir anda. Herkesin kucağında ve kalbinde bir yer edindi. İlk günler sanırım kazanın verdiği bir ürkeklik ve yorgunluk vardı, şimdi tutabilene aşk olsun! Sürekli bir hareketlilik halinde. Çimenler ile bile boğuşur halde. ismini Uğurlu koydum hani simsiyah ya uğursuz bilinir ya ben de Uğurlu deyiverdim.

Yakıştı da bu isim ,,uğurlu’ bir kedicik oldu benin için. Bir gün eve gidip onu görmedim mi özler oldum. Küçücük bir varlık insanın hayatını asılda böyle değiştirebiliyor. Bunu anlatsalardı ,,aman abartmayın altı üstü bir kedi yavrusu’ derdim; ama gerçek öyle değilmiş işte. Bugün veterinerde randevumuz var. Bakalım sağlık durumu nasıl ve kaç haftalık? Ama en önemlisi cinsiyeti bakalım erkek mi dişi mi? İşte yine geldi, yazmaya ara vermek zorundayım. Neden mi Uğurlu benim klavyenin üzerini kendine yatak yaptı. Masama geliyor ve kalvyenin üzerine uzanıyor, kaldırabilene aşk olsun. Kediciğimin cinsiyetini ve maceralarını merak edenler varsa arkası yarın.:)