Sessiz Çığlık

• 15 Aralık 2007 Cumartesi 01:56:47

Loş bir ışık aydınlatıyor odamı. Kitaplarıma göz gezdirdim bir süre ama sıkıldım sonra nedense. Kirpiklerim ağırlaşmaya başladı yine ama kararlıyım boyun eğmeyeceğim geceye.

Hayatı, hayatın insanlara kattığı değeri ve onlarda bıraktığı acı ya da tatlı izleri irdelemek istiyorum bu gece. Güneş doğarken sevinen insanları ya da güneş batarken kalbi hüzne bürünen aşıkları anlamak istiyorum. Sevdiklerinden uzakta yapayalnız yaşayıp gece yarılarına kadar meyhanenin bir köşesinde içen sonra da cadde cadde dolaşıp naralarla insanların uykusunu bölen sarhoşların derdine ortak olmak istiyorum. Ay ışığının altında sahil kenarındaki bir bankın üzerinde el ele ve muhtemelen başlarını birbirine dayayıp sadece susmayı deneyerek oturan sevgililerin kalplerinin birleştiği noktada bulunmak istiyorum. Geleceğinden umutlu bir gencin önündeki engelleri görünce hayallerinden vazgeçmesine ve dünyaya sırtını dönmesine neden olan sebepleri bulmak istiyorum.

Mahallemizin kuytu karanlığında sadece bir evde yanan lambanın altından kopup gelen çığlıkların nedenini bilmek istiyorum. Karşıdan karşıya geçmekte zorlanan yaşlı bir amcanın koluna giren gencin onu yolun diğer tarafına geçirirken neler düşündüğünü ve neden bu kadar duygulandığını bilmek istiyorum. Sevdiği halde sevgisini saklamaya çalışan fakat bunda bir türlü başarılı olamayan, sürekli suçluluk duygusuyla hareket eden yaptığının cezasını ağır ödeyeceğini zanneden aşığın kalbinin içerisindekileri hissetmek istiyorum.

Eline en çok sevdiği oyuncağı alıp onu sebebini bilmediği halde kırmaya çalışan bu eylemini başarıya ulaştırdıktan sonra başarısıyla övünmek yerine ağlamayı tercih eden küçük çocuğun göz pınarlarına inmek istiyorum. Dünyanın sadece kendisinin etrafında döndüğünü düşünen ve bu hayatta yalnızca kendisine ilgi duyulması gerektiğini zanneden bebeğin kalbinin içerisine girip orada uyumak istiyorum.

Uğradığı tüm haksızlıklara rağmen ayakta kalmayı başaran kadının hayat mücadelesine tanık olmak istiyorum. Yolun ortasında duran boş bir teneke parçasına tekmeyi attıktan sonra hayatın da o teneke parçası kadar boş olduğunu anlayan geç adamın adımları olmak istiyorum.

Yıldızları seyretmek istiyorum bu gece. Dünyanın en tatlı insanının morali bozuk olduğunda ya da hayattan ve yaşamaktan umudunu kestiği anlarda avuçlarıma yıldızların içerisinden en parlak olanını alıp kalbinin tam ortasına yerleştirmek istiyorum.

Güneşin doğuşu ve batışı, gökyüzünün sonsuz maviliği, genç bir kızın kalbi kısacası hayatın ta kendisi olmak istiyorum. Acaba ben çok şey mi istiyorum???