KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1507 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
BİR DOST...
Ağustos; Yaz mevsiminin sonudur. Eylül 1 olduğunda, ay da değişir, mevsim de. Ne farkı vardır 31 Ağustos’un, yirmi dört saatten sonrasından? Nedir bunca değişimin sebebi?
Sonbahar.
1 Eylül de başlar, hazan zamanları.
En sarı, en kara zamanları ülkemin.
Değişimin bir adı da buydu: Karalar bağlama zamanıydı, Eylül. Canların, yanma zamanıydı.
Sesler yükseliyordu, yerin yedi kat derininden. Kara dehlizlerin, duvarlarından. Zincirler kırılıyordu, zincir bozanların ellerinden.
Bulutlar kaplıyordu, sahipsiz mezar taşlarının üzerini.
Yağmurlar yağıyordu, göğün gözyaşları gibi. Toprak ıslanıyordu. Gök, ağlıyordu. Analar, ağlıyorlardı. Kimliksiz ölüler, ağlıyorlardı.
Vücutları yaralıydı yürekleri gibi, gömüldükleri zaman. Yaralarımıydı sızlayan, yüreklerimiydi yaralarından çok ağrıyan? Neden? Diye soruyorlardı, hala. Neden? Otuz bir yıl sonra aynıydı soruları; yaralarından, lal olmuş dillerinden dökülen.
O bir bebekti, Eylüllerden birinde doğan. Minikti. Ne Eylül’ü biliyordu, ne de yetimliği. Masum gülücüklerle bakıyordu, masum olmayan dünyaya. Agucuklarla konuşuyordu, belki de kendisini yetim bırakan adamla.
Sonra, çok sonra, öğrenecek; Bir Eylül günü yetim kaldığını.
Ve
Neden? Diye soracak, anasına.
Suskun bir kadın bakacak yüzüme, gözlerinde yaşlarla. Anlat, diyecek. Eylül bebek, sana emanetti. Sen de anası sayılırsın. Benim kelimelerim, dokuz boğumunda saklı boğazımın. Sen, anlat.
Bilmiyorum, diyeceğim. Neden yetim kaldığını, bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var; Bana emanet edildin, Allah’tan ve anandan sonra.
Kim? Diyecek.
Bir dost, diyeceğim. Eylül’den kalan bir dost…
Yaralarını, seninle sarmaya çalışan bir dost…
Hüzünlerini, Eylül korkularını seninle öldürmeye çalışan, bir dost…
Eylül baban…
Eser Akpınar
03.09.2011
Urla
YORUMLAR
Eylül ayı sonbahar ayı olduğu için mi, hep acı olaylar denk geldiği için mi, hüzünlüdür.
Okurken içim acıdı, kayıp giden canlara geride kalan acılı insanlara.
Selam ve sevgilerimle.
Sevgili Eser, yine güzeldi ve hüzünlendiğim kısımlar oldu okurken. Tebrik ve sevgilerimle...
Eser Akpınar
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum, Ayşe Hanım. Sevgilerimle...
Eylül'ün bize, bizim Eylül'e yansımalarımız. Kaleminizi seviyorum. Kutlarım Eser Hanım. Sevgilerimle.
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum, Aysel Hanım. Sevgiler, selamlar.
Eser Akpınar
teşekkür ediyorum, Selim. Sevgiler, selamlar.
meselci
Teşekkür ederim. 23-24 veya 25 eylülde
izmirde görüşmek dileğiyle.
Hüzünlü ve dokunaklıydı yazınız okurken içini sızlatıyor insanın. Eylülün de hüzününü güzel bir biçimde ifade etmişsiniz. Yürek sesiniz hiç susmasın.
Seferihisardan sevgilerle.
Eser Akpınar
Selamlar.
Gerçekliği vaad etmenin verdiği mesuliyetle çalıyor kapınızı. Hassas ve kibirsiz haliyle gerçek bir dost gibi, her gününüz için kalıyor yanınızda. Ama en çok duymak istemediğiniz bir hikaye veya sizin yerinize kurulacak bir cümle için aydınlık duruyor gözleri. Günün birinde emanet edilecek bir yemin kalırsa tekrar ve tekrar... Kuşatabilirsin kalbimi.
İçli, vefalı ve özlü...Tebrikler.
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum. Selamlar.
