Kütahya’da çalıştığım yıllardı.
Yolumuz Altıntaş’ın Oysu köyüne düşmüş,muhtarıyla tanışma fırsatımız olmuştu.
Tanıştık ama bir daha muhtarı göremedim.
...................................
Ama bir kasım ayında,saat beş gibi mesainin bittiği saatte kaymakamlık binasından çıkmıştım.Arkamdan muhtarın sesini duydum:
-Hocam,anam sopa mı istiyor,koca mı?
O yıllarda ben otuzumda,muhtar da benim şimdiki yaşımdaydı.Ben de,
-Yahu muhtar,ben senin ananın ne istediğini nereden bileyim diye cevapladım.
Muhtar sözü aldı,başladı konuşmaya:
-Hocam,az önce orman davamız vardı.Hakim anamın tanıklığı için yaşını da sordu.Anam da,’Bilmem ki hakimim otuz beşimde var mıyım’ demez mi!
Yahu kadın ben elli beş yaşındayım,sen nasıl otuz beşinde olursun,şimdi söyle hocam:Anam sopa mı istiyor,koca mı?
Muhtarın anasında "yaş" kavramı yoktu ki.Belki onun çocukluk ya da gençlik yıllarında kırk yaş büyük yaştı.Belki de ortalama ömür bu kadardı.O da "büyük" olduğunu düşündüğü için böyle söyleyemez mi?-2004 yılında yaymlanan bir istatistiğe göre,ülkemizde ortalama ömür,erkeklerde 66.4 yıl,bayanlarda 70 yıl olarak açıklanmıştı.Şimdi daha da uzadı...-
İnsanımızın saflığı (temizliği) bu soruda saklı gibime geliyor.