BABAANNEME MEKTUPLAR..(10)

• 14 Eylül 2011 Çarşamba 10:19:44

Rodopların Asil Kadını...

Bu mektubu özlemle beklediğinin farkındayım..Önceki yazdıklarımda dedemin Anadoluya ait,senin de Balkanların bir parçası olduğunu belirtmiştim....İstersen konuyu biraz daha açayım..Sen,kendinin o topraklara,yani Rumeline ait olduğunu hissediyor ve hissettiriyordun...Rahmetli dedem mübadele ile Anadoluya göçmeyi,hiç yadırgamamış,hatta biraz daha ilerisi memnun bile olmuştu..Sen bize oraları en ince teferruatına kadar anlatırken,ben dedemden Dramaya ait elle tutulur,gözle görünür birşeylar duymadım desem yeridir...Çünkü sevgili dedem Anadolulu,sen ise Balkanlı idiniz,öz olarak...Ne mi demek istiyorum..?

Sevgili Babaanneciğim bunu teferruatlı anlatayım...

Biliyorsun, Cedlerimiz Türkler, Rumeline 1354 yılında Süleyman Paşa ile geçtiler...Gelibolunun Osmanlı hakimiyetine geçmesi ecdadımıza Rumelinin kapılarını ardına kadar açtı...Bu yüzden Süleyman Paşaya Osmanlının ikinci Kurucusu ünvanı verilir; Sultan olmadığı halde...Balkanlarda bu tarihten sonra Arnavutlar,Boşnaklar ve Pomaklar kendi özgür iradeleri ile İslam Dinini seçtiler ve bu ortak yurdumuzda,atalarımızın en büyük yardımcısı ve destekleyicisi oldular...Onların hepsi Evladı Fatihandır,bu aziz milletin birer parçasıdır...Sonsuza kadar da böyle kalacaktır,İnşaallah...

Önceki mektubumda sana ;

Kaçamak
Mari
Kuçe=Pomak dilinde köpek..
Ismayıl
Asan
Papara
Mamaliga

Kelimelerinin altını çizerek yazmış,yaşadıklarımıda, ilgi ile anlatmıştım..Bunların hepsi Pomak Kültürünün birer alameti idi..Özellikle gönülden söylediğin türküler pek değişikti ve çok,çok başka idi..Yaptığım araştırmalarla, söylediğin türkülerin Türkçe olmasına karşılık,Pomaklara ait PESNA formatında olduğu ortaya çıktı...

Hatırladığım...

Uzun kavak dali yelleniyor..
Altında Esmem,Esmem telleniyor..

Çok güzelsin ismin söyleniyor..
İmanım Esmem,severim yosmayı..

Hafızamda kalan bir dörtlük..

Hele,hele dört oğlunun sarışın ve mavi gözlü olması,beni bu tesbite götürdü..Bu konuda ben dahil;torunlarınıza, oğullarınıza,kızınıza,gelinlerinize,kısacası hiç kimseye ser verip,sır vermemeniz de oldukça düşündürücü idi,kendi açımdan...

Rahmetli dedemin,sana belliki; kızdırmak için söylediği’BRE KOCA POMAK..’ sözlerini defalarca duymamış olsam,bu tezimden geri bile dönebilirdim...

Bitanem..!Bana göre dedem,babası Türk,annesi Pomak olan bir ailenin ferdi idi...Kendini ağırlıklı bir Türk olarak hissetti...Ama oralardan ve o kültürden de kopamadı bir türlü..

Türkülerinle,yemeklerinle,konuşmalaının arasına serpiştirdiğin kelimelerinle belki farketmeden bunu haykırdın bizlere gizli,gizli...Hatta hal ve hareketlerin birileri beni bu ağırlıktan kurtarsın,yüzüme bu gerçeği haykırsın der gibiydin..Bugün,torunun ben; bunları, gerçekleri söylüyor ve haykırıyorum..Ki,Pomaklar hakikaten isimlerindeki mana gibi,bu aziz milletin her zaman yardımcısı ve yareni olmuşlar,herşeyden önce de Müslümanlıkları ilede her zaman iftihar etmişlerdir..Anadoluya ’YİĞİDİN HARMAN OLDUĞU YER..’ sözü,belki bundan çok yakışır...

Dedem sana takılarak bu sırrını haykırdı,sende o kültüre sahip çıkarak hem onu hem de rahmetli kayınvalideni mutlu ettin...

BU AZİZ MİLLET:
Türkü,Lazı,Arabı,Abazası,Çerkezi,Gürcüsü,Arnavudu,Kürdü,Boşnağı,Pomağı daha sayamadığım bir çok etnik kökeniyle;birdir,beraberdir,tek yürektir...Bölünmez ve sarsılmaz bir bütündür..Herşeyimiz,ortak dilimiz ve ortak dinimizdir...

Boşuna değilmiş,Bosnanın Özgürlük Mücadelesinde,o büyük halka ve onun ölümsüz,Bilge Kralı Aliya İzzet Begoviçe duyduğum derin hayranlık...

Birde sana yazmadan geçemeyeceğim..Takriben üç yıl önce evimde yemeğe misafir ettiğim Saraybosnalı emekli üniversite hocası yaşlı karı ve kocaya tanıştırdığım sarışın mavi gözlü en küçük kızımı gördüklerinde:Aaaa bu kız, bizim kızlarımıza çok benziyor...
Tesbitleri de bana çok daha anlamlı geliyor şimdi...

Babaanneciğim...Ruhunun huzur bulduğunun farkındayım...Sen Rodopların yemyeşil yamaçlarına ait alametleri bulunan narin bir çiçektin...Fırtınalı bir rüzgar seni bulunduğun yerden köklerinle koparttı,Anadolunun düz ovalarına istemin dışı monte etti..Sarardığını asaletinden hiç belli etmedin..Kader deyiverdin...Ama dikkatle bakılınca yapraklarının yeşilliği hafifçe değişmişti...Acılarını türkülerine döktün...Son nefesine kadar oraların özlemi ile yaşadın...Tabii ki bizlerede yaşattın..Yanık,yanık dinlediğimiz Türkçe sözlü Pomak PESNALARI bunun en önemli kanıtıdır...Şundan emin olabilirsin,yaklaşık altı yüzyılda oluşturduğunuz o muhteşem kültürü asla unutmayacağız,unutamayacağız...Belleğimize gıdım, gıdım kazıdığınız o muhteşem medeniyet sonsuza dek yaşanacak ve yaşatılacak...Rodopluyuz, Balkanlıyız büyük bir uygarlığın çok önemli bir bölümüyüz...

Rahmetli büyükdedem tarafından; OĞUZLARIN, Yıldız Hanın soyundan Kızık Beye kadar uzanan Mahmatlı Oymağı ile ne kadar iftihar ediyorsam,Rodopların Asil Müslüman Halkı Pomaklarlada, yani dedemin cedlerinlede ayni duyguları yaşıyorum...Çünkü onlar Plevnede Gazi Osman Paşayı asla terketmediler, yiğitçe mücadele ettiler,şehitte oldular..Bu büyük Komutanın yiğit mücadelesinin arkasında, Pomak Halkının sarsılmaz iradesi vardı...

Geçen;hayattaki en büyük amcamı,Beylikdüzündeki evinde ziyaret ettiğimde;bana ne söyledi biliyormusun? ’DEDENİN ANNESİ POMAK MÜSLÜMANLARDANDIR.’

Tesbitlerimin doğruluğu beni ne kadar sevindirdi bilemezsin...

Hiç merak etme seni mektupsuz bırakmayacağım...

Selam ve dua ile....