ORMAN YASASI ( Masal )

• 12 Eylül 2011 Pazartesi 13:51:10

Aç ,tok yaşarken , ya da birbirlerini yerken hayvanlar , orman yasasını bozar olmuşlar ..

Kurt uluyarak çevreyi koklayıp kolaçan ederek :

- ben ,ben demiş .

Ondan geri kalır mı diğer hayvanlar ; domuz homurtulu bir ses çıkararak solumuş :

- Ben , ben , diye eklemiş ..

Tilki gözlerini kısarak , kıs kıs gülmüş :

-Ben , ben .

İnatçı dağ keçisi ,boynuzlarını dikleştirerek :

-Hayır ! Ben , ben , diyerek ormnın ağaçlarını kemirmeyi sürdürmüş .

Orman ben , ben sözcükleriyle inler olmuş .. Zavallı ak , boz tavşancıklar , sicaplar , minik kuşlar , hayvan yavrucakları ,diğer küçük hayvanlar kaçacak kaçıp saklanacak delik arar
olmuşlar . Kendi halinde yuvalarına girip , yavrularına , küçük kardeşlerine :

-Sakın ha ormana girmeyin . Ben , ben sözleriyle orman altüst olacak .

Be , ben diye ağzını açan herkes , çevresinde bir yandaş buluyor , sanısınız eski savaş yılları geri geldi . Bu gidişle orman kanunları hiçe sayılacak . Göreceksiniz , pireler devele
ri yiyecek .

Gerçekten de dedikleri çıkmış .Görünen köy kılavuz istemez elbet . Yuvasından başını çıkarmak isteyen herkes / ben , ben / seslerinin zehirinden ölür olmuşlar .. Ölülerinin üs-
tüne ineğin biri gelip işiyormuş .. Mezarlıklar mı ? Hırsız hışmına uğramış gibi talan ediliyor
muş .

Ulumaların , anırmaların bini bir paraya :

-Ben , ben!

-Hııırrrr !

-Yok , ben , ben !

-Haaavvvvv !

-Evet , ben ,ben .!

-Aaaiiiiii !

- Çüş eşek !

- Ben ,ben !

-Uuuuuuuu !

-Muuuuuuu !

-Meeeeeee !

Hayvanlar gizlendikleri yerlerde, yuvalarında ben , ben kavgalarını izliyor , gülmekten yerlere yatıyarlarmış .Doğrusu bir tiyatroda güldürü oyunu seyredercesine kaptırıyorlar-
mış kendilerini ..

Gün gelmiş gülmeleri ağlamak sınırına gelmiş dayanmış . Nasıl ağlamasınlar ! Orman kan gölüne dönüşecekmiş neredeyse . Kendi aralarında ormanın kralı gelse de kurtulsak diye söylenir olmuşlar çünkü ; yuvalarından çıkmak , karınlarını doyurabilmek olanağını ancak gece bulabiliyorlarmış .

Bilirsiniz ormanlar kralı arslandır . Oysa bu orman halkı cumhuriyetle yönetiliyormuş . de-
mokratik bir ülkeymiş .Tatardan kaçarken betere ykalanacaklarını bile bile , kralı ister olmuşlar .
Arslan kralığına kral ama özgürlükten korkarmış .Ortalık keşmekeş :

-Ben , ben !

- Uuuuuuu !

-Hıııırrrrrr!

-Haaaaavvvv !

-Hoşştt !

Alkış sesleri hırlamalar , ( Yuuuh ) sesleri arasında gizlendiği kovuktan çıkmış ...

Ortalık sus - pus . Başı çaken ben benciler tutuklanmış . Kaçmayı bacerebilen büyük ve ortabaş hayvanlar yakayı kurtarmış ..

Orman kralı arslan kaçanların tabanlarının , başlarına değmesine kıs kıs gülmüş .Yuvalarına gizlenen tavşanlara , sincaplara , kuşlara , mink yarucaklara ( Çıkın dı-
şarıya sizi ben , ben diyenler.Şimdi sizden kuzu , sizden tavşan kim var . Tümünüzün hakkınızdan geldim . Bu bgel- dim sözcüğü , özellikle beni çağrıştıran - dim - küçük hayvan-
rın hoşlarına gitmediyse de seslenememişler . Bir yanıt verememişler . Yanıt vermeksuçmuş artık . Sus - pus oturmak serbest . Her hayvan dilini yutmuş gibi Aahhh , çe
kip oofff ! demiyecek .Biri diyecek olsa , bir diğer hayvan :

-Sus , diyerek, ön ayaklarını ağzına götürüyormuş ..

-Arslan meydana çıktı bir kez . Kim önünde yakadsını iliklemeden , salyasını akıtmadan durabilir . Geviş getirmek için ağızlarını bile oynatamazlar . Söz arslanın , saz arslanın .Bir baş pehlivan duruşuyla meydanda :

- Sevgili küçük hayvancıklar . Beni iyi dinleyin ama yanıt vermeyin . Biliyorsunuz yanıt vermekten başka her şey düzeldi . Ben düzelttim . Ne güzel sus - pus oturuyorsunuz .Serbestçe gezip tozuyor , dahası eğlenebiliyorsunuz . Sesini mi çıkmıyor ?
Varsın çıkmasın . Ses çıkarmak hayvanlara zararlıdır . Hayvanlar dilediklerince ötmemeli , havlamamalı , anırmamalı ! Hem ses tellerine zarar hem de yakınlarına zararlıdır ..Tanrı
etmeye kulak zarları patlar , hiç işitemez olurlar . Hanginiz eski günlere dönmek ister..

Hayvancıklar :

_ Sus - pus .!

Arslan kral :

-Yaa , gördünüz mü ? Hiç biriniz eski günleri istemiyor . Neyddi o günler yaav ? Bir anımsa
yalım . Ben , ben - Haaavvv! - Hııırrrrr ! - Aaiiiiii ! ) İşte ben bunları vurdum , kırdım , öldürdüm , kaçırttım. Bu hayvanlar korkaktır hayvanlarım . Bu hayvanlar arslanın gücü
neymiş iyi bilir . Hayvanlar ülkesi çok güzel günler yaşadı . Hiç merak etmeyin - yakında
kimbilir bu sus - pus günleri de atlatırız ..
Hayvanlar dillerini yuttuklarında , kralı alkışladılar ..
Arslan kral da bu alkışları gerçek sanarak , hayvanlar içlerinden gelerek yapıyor yaavvv demiş . Ne zaman boş bir meydan busa başlamış nutuk atmaya ..
-Sevgili hayvancıklarım nutkuna bayılırmış .-

Günler böyle sus -pusla ve nutukla geçerken küçük hayvancıklarda bir hoşnutsuzluk başlamış . Derken büyümüş . Eli kalem tutan hayvanlar konuşamamanın acısını yazıyla çıkarmaya karar vermişler . kimi hayvancıklarda ses tellerine zarar vereceğini bile bile
seslerini çıkarmaya başlamışlar .

Sözgelimi kuzular ,
- Meeeee , diyemiyorlardı da ,
- Eeeeee, diyorlardı .

Köpekler :

-Haav haaaav , yerine :
-ev eeeevvv , diyorlardı .

Kuşlar bile ,

- ik ik ik ik ! diye ötmeye çalışıyarlardı .

arslan kralın nutukları meydanları dolduruyormuş gene :

- Sevgili küçük hayvancıklarım benim ! Küçük hayvancıklarım ! Küçücük , minicik hayvancıklarım ! Beni iyi dinleyin :

Kuzular :
- Eeeee!

Kediler :

-İyi yaavvvv !

Köpekler :

-Ev ev ev !

Kuşlar :

-İk ik ik !

Bu mırıltı sesleri duyan arslan , bir adım gerilediğini belli etmemek için iyice kükrüyor , sesini çoğaltıyor korkusunu belli etmemeye çalışıyormuş. Yardımcısı dev papağanın kulağına eğilip :

-Söylenenleri iyi duyuyorsun değil mi ? Kalemi eline al , iyi not tut . Kalemin gözüme batıyor
seslleri not al diyormuş ..

Papağan arslanın önünde şişman göbeğinin üstünde ceketini ilikliyor , gözlüklerini düzelterek , hafif bir öksürükle saygısını iletiyor :

-Siz bilirsiniz , kralım , diyormuş..

Siz bilirsiniz diyor ama içinde , ben bilirim sözleri cirit atıyormuş.

Gün geldi yardımcı papağanın sözleri içinde öyle tepindi , öyle tepindi ki içine sığamaz olmuş. Ben bilirim sözleri orman halkının kulağında çınlar olmuş . Papağan bununla yetinmemiş . Benden başka iyi bilen varsa buyursun boyunun ölçüsünü alalım demiş .
Boyunun ölçüsünü aldırmak isteyen eski dönemlerde , ben ben diyenler ve yeni ben demeye başlayanlar papağana doğru yürümüşler..

-Ben varım !

-Ben de !

-Ben de !

Boyunun ölçüsünü aldırmak isteyenlerpapağana doğru yürümüşler , papağan neredeyse
gerilemekten elindeki kalemi , gözündeki gözlüğü düşürüyormuş :

-Haydi buyrun, hodri meydan ! Alın boyunuzun ölçüsünü .İşte karşınızdayım .

Demek ki seçim yapılacak . , Demokrasiye dönülecek .Amaa ,papağan aldırmaz görünüyor , geri geri kanaytlarını çırparken . Bir yandan da söyleniyor :

Gelin boyunuzun ölçüsünü alayım . Ben seçimden korkmam .