Hadi git sevgili. Rüzgara karşı savaşmayı bırak… Hadi git.. Dağlar
devrilmişken omuzlarıma, yalnızlık düşmüşken sokaklarıma git.. Git
diyorum sana..Kapıyı biraz arala ve git.. Bana verdiğin ne varsa her
şeyi topla ve git. Bekletme ” seni” bekleyenleri Bekletme kapımda beni
sonsuzluğa gömecek yetim kelebekleri Hadi git.. Her harfine ölümler
beğendiğim adımı dudaklarımdan sökerek git.. Bana çıkan tüm sokakları
sil adres defterlerinden.. Yaşayıp da kendi yüreğine bile ispat
edemediğin bu sevdayı “ mutluluk bakiyelerden” düş gayri.. Gözlerime
demir pervazlardan ölüm göz kırpıyorken durma git … Hadi
git sevgili... Adınla başlayıp adınla bitiremediğim cümleler kadar
yalnız bırak beni.. Durma karanlıklarımda, durma hatıralarıma.. Git
sadece.. Bırak hayat boyu sensizlik yerine ölümler diz çöksün ayak dibime…
Bırak günahların dökülsün soğuk ellerinin gezindiği kücük avuç
içlerime. Hadi git sevgili.. Biz seninle rüya olmaktan öteye
geçemedik.. Hiçbir zaman acıyı sırtlanıp mutluluğa gülümsemedik.. Hadi git Dudaklarında daha fazla kanamasın pişmanlıkların.
Daha fazla ağlamasın hatıraların.. Hadi git sevgili.. Hadi
git Çıktığın kapıdan ölüm gelsin ayak uçlarıma..
Bırak gözlerin
mapusluğum, yüreğin sonsuzluğum olsun.. Hadi git… Durma sabahı olmayan
karanlıklarımda.. Daha fazla üşütme ellerini karı, boranı eksik olmayan
kışlarımda... Daha fazla bekleme yamalı cümlelerimde. Git diyorum sana..
Git.. Beni “ bana “ bırakma…Hadi kapıyı arala ve git.. Kapat tüm
ışıkları.. Ve git hadi.. Çıktığın kapının ardından ölüm gelsin gayri.. Şimdi git… Unut ismimi… Unut yeminlerini…. Seni hiç sevmediğimi farz et… Bu sevdayı hiç yaşanmamış kabul et.. Demir kapımı “ ölüme “ arala ve sessice git… Git diyorum… Sadece git… Ardından ölüm gelsin ayak uçlarıma.. Sana kavuşmayı bilmese de , Seni severken “ ölmenin gururunu “ yaşasın bu yürek… Çünkü; sen benim, Ölüm ile hayat arasına çizebildiğim tek mutluluğumdun..