Deniz Çocuğu
Denizlere aşığım. Bana ’deniz çocuğu’ deseler, hiç alınmam, hiç gocunmam, hiç şikayette bulunmam...
Deniz denildi mi akan sular durur benim için. Deniz lafı geçti mi, hemen alarma geçerim. Deniz sesi duydum mu, bir mutlu titreme kaplar kılcal damarlarımı. Benim için denizin tarifi pek çoktur...
Bazen mutedil dalgadır, bazen deli yanımdır, bazen masmavi zamanımdır, bazen yalnızlığımı ölçen sabırdır, bazen rüyalarımı süsleyen romantik akşam yemeğidir, bazen şiirlerimin tanımıdır, bazen uzağımdaki can yakınımdır...
Denizde saatlerce kalabilirim, saatlerce suyuyla sevişebilirim. Denizden bıktığımı ya da usandığımı ya da nefret ettiğimi hatırlamıyorum. Denizin gözleriyle hayata bakma felsefemdir...
Denizdeki berraklığı, ondaki temiz asaleti, ondaki derinliği, ondaki sımsıcak serinliği, ondaki yakamozu, ondaki hoş pırıltıyı seviyorum...
Nerede denizle karşılaşsam orayı mesken tutma dileği uyanır bende. Denizin üzerimdeki ağırlığı anlatılmazdır aslında...
................................
MehmetSelimÇİÇEK
6Eylül2011,,,20.34
Gelibolu