Mütebessüm

• 29 Ağustos 2011 Pazartesi 04:26:57

- Adın ne senin bakalım, nasıl sesleneceğim ben sana
dedi Adam.

Kadın yanıt verdi Adam’a:
- Tam da evvel ki gün kapımın önünde iki çocuk oynuyorlardı.

Hazırlandım, sokak kapısını açtım, karşılaştık,

- abla’ abla’ diye alâka istercesine ilgime yaklaştılar,

- senin adın ne abla’ senin adın ne abla’

diye de şakırdadılar. Çocuklukları gereği ilgiden sevgi arıyorlardı.

- Hıımm.. sizce nedir diye soruya tuttum çocukları,

birbirlerine bakıp kikiriklemeye başladılar.

Gözleri zeytin karası olanı iri iri gözlerini apartman lambasına baktırarak düşünürmüşcesine yapıp;

- Immmm... Gül mü ki ?

dedi kız olanı.

- Öyle diyorsan öyle olsun kara göz

dedim.

- Bir dakika. Sus

dedi Adam.

- Devam etme.

diye de ilave etti.

- Tamam. Gül diyeceğim ben sana. Başkalarının sana sesleniş ismini deme bana dedi.

- Peki.

dedi

ve sustu Kadın.

Rastlaşmak üzere sözleşmeden ayrıldılar Adam ve Kadın.