KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GİZ...
Pencerenin önündeyim. Etraf ne kadar da sessiz... Bir rüzgar esiyor ağırdan; yüzüme , şaçlarıma hafifçe dokunuyor. Yaprak sesleri geliyor kulaklarıma; ağır ağır sallanan ağaç dallarından. Gözlerimi kapatıyorum. Bırakıyorum kendimi gecenin karanlığına. Şimdi, özgür içimde sakladıklarım, isteyipte yapamadıklarım. Hayaller, hayaller , hayaller...
Öyle bir şey var ki içimde sakladığım, gerçek ama, bir düş gibi yaşadığım. Bazen deli bir rüzgar gibidir; beni yerden yere savurur. Bazen de güneş gibidir; sıcaklığı ile beni mum gibi eritir. Bir bakışı ile, tüm bedenimi titretir. Beynimde, düşüncelerimde, attığım her adımımda, gözlerimin bakışında, yaktığım sigaramda, başımı koyduğum yastığımda...
Öyle bir şey ki; anlatılmaz, anlaşılmaz! Nergiz Arslan
YORUMLAR
Aynı duyguları sık sık ben de yaşıyorum. İmzamı atıyorum bu yazınızın altına dost şairem.
evinizin bulunduğu konum güzel olmalı, ağaçlarla çevrili ya ;) öyle pencere kenarında hayallere dalmayın, birisi gelip " ce-e" yapabilir :) bazı duygular vardır anlatılamıyacak kadar güzeldir mutlaka yaşanmalıdır ...
nergizA
gecenin karanlıklarında çıkagelir duyguların en gizemlileri...yapayalnız kalmış bir duygu anaforu içine çekiliriz nedense...o gizler kabuk bağlamamış veya bağlamasını istemediğimiz,acısından bile haz duyduğumuz esrarlı bir duygudur...eserin tamamında tema hakim...gece,rüzgar,duygular,sessizlik ve gizlerimiz...hele o giz var ya o giz,derken,o gizin bizleri ne hallere düşürdüğü de betimlenmiş...fazla kelime kullanmadan,daha duygusal tasvirlerle,gecenin kendine özel duygularını da harmanlayabilirsiniz...
tebrikler...selamlarımla...
