KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1100 Okunma
- 20 Yorum
- 0 Beğeni
Cennetin Diğer Adı...
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
-Mutluluk, yağmurdan sonraki kaldırım taşlarına benzer-pırıl pırıldır...
“Vakit dardır; mutluluksa, kendine bile yetemeyen bir sözcüktür!”
Kırık bir gitar sesi gibi… Her defasında elimizden düşen, adını bile duymayalı çokça zaman olan bir harf yanılgısından başka nedir-ki mutluluk… Zorlu savaşların uslanmaz kahramanı içimizde ki bensizlikle savaşırken ona ulaşabilmek için ömrümüzü verdiğimiz bir tümce çokluğundan başka nedir-ki…
—şaka tabi ki… Mutluluk, mevsimsiz açan çiçekler gibi heyecan uyandırmaz mı?
—gel” ve “hiç gitme” diyebildiğimiz, kaç intiba vardır-ki bu kadar cennet kokan… Bizi biz yapan; en çok yar, ana, kardeş, dost, vatan, din, dil, insan yapan…
_______bir çizgi çekiyorum, ressam değilim-ki ben sadece mutluluğu çiziyorum… Tarifi yok bunun, mutluluğu biliyorsan bırakmazsın ki hiç onu; kapıların açıldığı en güzel taraftır o, nefesin akciğerde oluşturduğu yaşama sevincidir… Bazende ağlayan bir bebeğin gözlerine sonradan düşen resim gibi…
“Seni anlatır mutluluk… Hayatını, nasıl yaşadığını”
…bir yoldur; geçilmesi bazen zor, bazen de çok kolay-nasıl geçtiğine bağlı tuzaklı bir yol, geri dönülünce kahreden… Sevilmek için önce seninde sevmen gerektiği gibi; mutlulukta güzel düşünebildiğin anların imgesidir. Aramana gerek yok ki-yeter ki iyiye dair yarınları hayal et! O hep yanı başındadır…
“O bilir seni/ senden öte…”
Mevsim rüzgârlarıyla eser-yazın serinliktir; kışın ılık bir yel gibi… Dokunduğu yerde tat bırakır. Çiçekler mutluluk kokar da, bilemez hiçbir insanoğlu bu farkı. Kaybettiğimizde içimize düşen onun yokluğudur… Rüzgârlar küsmez ama kasırgalar mahveder; geride sadece kahreden bir vicdanın sesi kalır, çığlıklarıyla…
—geride hep aynı soru:
—neden?
“Yokluğu eksikliğimizdir… Bedenimiz köhneleşir”
...onsuz yaşanmaz ki… O her şeydir… Hiçbir şeyi, her şeyi yapandır… Onun adı yürekte yarattığı sevinçtir! Yoktur ki kimseyle sorunu; neden olsun ki zaten, yaşatmaktır onun derdi en güzel anlamları… Birbirini seven iki yüreğin evlenmesinde ki başroldür… Bir bayram sabahı yeni ayakkabılarıyla kelebekler gibi dolaşan çocukların şenliğidir…
-“seni seviyorum” diyebilmeyi, o öğretmiştir hep bize…
Cennetin diğer adıdır… Mutluluktur!
Emre onbey
YORUMLAR
güzel bir yazı ve başarılı bir yazı önemli olan insana düşündüklerini aktarmaksa bunda da başarılı oldunuz tebrikler saygılar sevgiler...
Kendine has anlatımınla tam bir hüzün yumağı, mutluluğa dair...
Tebriklerim çok...
Sevgilerimle...
HARIKA COK AKILLICA SECILMIS KELIMELER DUSUNDURUCU KUTLUYORUM
GURBET MELEGI
harika olmuş. belki resmi çizilemez mutluluğun ama tanımı ancak böyle olur....
Yine güzel..yine özeldi Emre...
D
E
M
İ
Ş
T
İ
M
DÜN...İYİ Kİ DEMİŞİM...KUTLARIM GÜNÜN YAZISINI..
mutluluk kimine göre
çubuktur!
tebrik ederim...
mutluluğun yazısı yazılmakla kalmadı hak ettiği gibi günün yazısı da oldu, tekrar yüreğine sağlık...
çok güzel bir yazıydı,,mutluluk kelimesine çok güzel anlamlar katmışsın ..tebrikler!!!
...onsuz yaşanmaz ki… O her şeydir… Hiçbir şeyi, her şeyi yapandır…
bakıştaki güzellik, duruştaki sadelik, yürekteki ferahlıktır belki mutluluk kim bilir... sonun da bu sayfada "mutluluğun da" yazısı yazıldı çok şükür... mutluluğu yazan yüreğe sağlık...
'Birbirini seven iki yüreğin evlenmesindeki başroldür..'
Güzel bir yazı,güzel bir mesaj.Kutlarım yazarı.
Zamanin birinde hükümdarın biri bir yarışma düzenlemis. En güzel mutluluk resmi yapan kisi en büyük ödüle hak kazanacakmış. Duyuru tüm ülkeye yayılmış. Ne kadar ressam varsa hepsi hazirlanmaya başlamışlar. Çok güzel eserler ortaya çıkarmışlar. Kimisi dingin bir göl resmi yapmış, kimisi doğadan güzel bir kesit hazırlamış, kimisi deniz manzarası oluşturmuş, kimisi aşkı resmetmiş, kimisi sevgiyi.. Günlerce süren çalışmalar sonrasında yarışma günü gelmiş çatmış. Onlarca ressamın eserleri hükümdara sunulmak üzere sergilenmiş. Hükümdar hepsini tektek incelemiş ve içlerinden birini seçmiş.
Seçtiği resim adeta bir kaos ortamını yansıtmaktaymış. Resimde fırtına öncesi karanlık, rüzgarın şiddetini ifade çizgiler, bir çağlayan ve adeta kontrolsuzca akan bir nehir ve nehrin hemen dibinde bir ağaç. Ağacın üzerinde bir kuş yuvası, yuvanın içinde 3 tane yavru kuş ve annelerinin onları beslerkenki “an“ resmedilmişti.
Hükümdar bu resmi yapan ressamı çağırır ve onun resmini “mutluluk“ resmi olarak seçtiğini ilan eder. Bu seçimin ardından büyük bir uğultu kopar diğer ressamlar arasında. Bir türlü anlayamazlar neden hükümdarın bu resmi seçtiğini. Onlara göre bu resmin neresi mutluluk ifadesidir, resmin bir kaos ortamından farkı yokturki. Resim insanda mutluluk yerine korkuyu çağrıştırmaktadır yine onlara göre.. Ve hükümdara sorarlar neden bu resim diye ?
Hükümdar cevap verir ; “Gerçek mutluluk kaos ortamında dışarda olandan etkilenmeden , geçirgenliğini koruyarak, huzur içinde hayatına devam edebilmektir “ der.
Yine güzel..yine özeldi Emre...
SEVGİYLE..
“Seni anlatır mutluluk… Hayatını, nasıl yaşadığını”
yüreğine sağlık yakışıklım....
sen böyle güzel yazdıkça biz dahada mutlu oluyoruz...
kalemini hiç bırakma...
dostça kal...
Bazende ağlayan bir bebeğin gözlerine sonradan düşen resim gibi…
Kesinlikle öyle bence yalın ve içten
saygılarımla
