hayat dediğin bir bekleme salonu...
kimi gelir beklediği bi’şey de yoktur aslında sadece bekler bi’şeyler olsa da vakit geçse diye düşünür.
kimi çok şey bekler. beklentileri büyüdükçe elde ettikleri küçülür beklemek mecburiyettir onun için.
kimi mecburdur beklemeye hiç istemiyordur orada olmayı ancak yapacak bi’şey de yoktur çaresiz bekler.
kimi kalp kazanma derdindedir orada her gelene nerelisin fiye sorar, kaç yaşındasın, ne iş yapıyosun... belki meraktan belki yapacak daha iyi bi işi olmadığından
kimi sessizdir. yaşananların büyük bir saçmalık olduğunu bilir, mutlak sonu beklemeyi tercih etmiştir. keşkelerle dolu bi yaşam yerine boş bi hayatı seçmiştir boşluğu tartışmaya açık olan.
kimi kadındır kimi erkek. yaşlı, genç, öğrenci, işçi, sıradan, aykırı, hamile ve kucağı çocuklu bayanlar bile var orda turma öncelikleriyle birlikte.
bunca insan neyi mi bekliyor. inandıklarının onlara vaad ettiklerini.
gerçek olup olmadığını asla bilemeyecekleri şeyler için bekliyorlar ne kadar anlamsız öyle değil mi?