Deplasmanda Düşünce

• 22 Ağustos 2011 Pazartesi 22:13:01

Ne kadar anlatırsan anlat, sözcükten yağmurlar cahili ıslatmaz bayım..

Kaş yaparken göz çıkarmaktır amacım. Göz göze gelmek isterim cümlelerimle. Hararetli bir gerginlik yaşayıp iki lafın belini kırmak isterim. Belli başlı iktidar konulara muhalif yan cümlecikler ekleyip monarşik düşünce sistemi yaratabilirsem mutlu olurum. En tepede bir beyin, itaat halinde yığınla cümle; ki her cümle bir efe, bir nara sahibi. Yapabilirsem eğer karma düşünce sistemini de getirmek isterim. Ensest ilişkiler beslemeli anlamlarım. Her cümle, farklı görüşlere sahip diğer cümleleri dışlamadan, farklı imlâ kurallarını hoş görerek kol kola girmeli.

Bilmelisin cancağızım,
Kaderin pençesi ensende solurken, gayr-i muazzam çabaların yüzde hüzün oranında tesir edecektir sana. Ellerin cebindeyken dilediğin gibi ıslık çalabilir, göz kapaklarını kapatıp hayalini dilediğin gibi izleyebilirsin. Bilinmedik müddet arası dilediğin kadar mola verebilir, cehennem bekçilerinden sigaranı yakmalarını isteyebilirsin. Ama bilmelisin işte, müddetin can çekişince Mozart’ın senfonileri, Rodrigo’nun gitar konçertoları dudağında turne düzenleseler bile kurtulamazsın.

Bilmelisin sevgili,
Firarperest bir aşkla vardım sana. Kimliği belirsiz bir mülteciydim kendimden kentine göçerken. Şimdi hayalperestleştim sayende; klavye üzerinde gezinen parmaklarım Fazıl Say’a özenmiş olmalılar. Bilmelisin, yaşanmışlarım arasına itina ile dizdiğim sabır taşlarımda senin de bir payın var. Bilmelisin işte, yağan yağmurlarda senin de parmağın var. Ne ben sana gelebilirim şu kırılmışlık hissiyle, ne sen bana yeni bir renk sunabilirsin onca renge bürünmüş sevginle. Göz göze gelelim, orada buluşalım. Biz sarılamayız belki ama göz kapaklarım yaşlarına sarılır. Bir yaşıma da orada girerim.. Bilmelisin.

Ve bilmeliyiz ahali,
Erozyona uğramış her parsel toprağımızda kaybedilen dengenin payı vardır. Seçebileceğimiz her kimse, yapabileceğimiz her sağlam hamlemizdeki aksaklıklar hayatımızı ters istikamette hız manyağı yapacaktır. Ergenliğe henüz girmiş hislerin utangaçlığı varken üzerimizde, hata’yda yaparız acemiliği. Hata üzerine hata yapar, usta birlik oluruz doğrularla. Bilmeliyiz bizler de, arka bahçede oyun oynamaktayız her an. Oyuna kimleri dahil edeceğimizi, kimlerin oyun bozan olduğunu ezberliyoruz.
Bilmeliyiz işte..

Uçan bir balon var düşüncelerimin elinde. En istekli yerinde uçuşuveriyorlar. Yazdıklarım, yazacaklarımı temsilen buradalar. En iddialı cümlemin biz gelirken sıkı bir tembihi vardı:
- Siz gidin! Ben onları oyalarım!

Günübirlik her düşünce, morgda yatılı ölüdür. Tütüne sarılı sigara, yardım ve yataklıktan tutuklu küllük, firardan sorumlu duman… Sayılabilecek nice gözlem, uçarı hislere örnektir. Kalan sağlar kâğıdındır..
Sağ ve selametle..