günlerden bir gün, ben çok bilgili ve deneyimli olmadığım anlardan bir andı bu; sabahın erken vakitlerinde okulda idim ben ve sıra arkadaşım o gün çok önemli bir gün sayılmasada benim için bir hatıra söz konusu o günün nasıl başladığını hatırlamak mümkün değil ama o gün ön sıralarda oturan bir arkadaş (bu kişi artık en nefret ettiğim kişi oluyor) bana bir ödev hususunda birşeyler sordu üstelik bu ödev hususunda kendiside birşeyler yapmamış olup bana bir arkadaştan o ödevi kopya etmemi önerdi. Ben benim arkamdakiler kendisi hep birlikte o ödevi dersin ortasında yaparken hayatımda en değer verdiğim kişi (o artık aklımdan hiç çıkmayacak olan kalbimin sahibi, gözü benden başka herkesi gören kişi oluyor) o ödevi ciddiye almamışken bize sadece bakmakla yetindi. biz o dersi ödev yapmakla sürdürürken ders sonunda hocanın ders kontrolü yapacağı tuttu. biz porsayı topladık bizden başka herkes dayaktan nasibini almış oldu.