Bu gecede herzaman ki gece gibi:
Aynı tutarsız bütün eklem yerlerimin sızlaması gibi.
Besbelli...
şöyle bir sigarama uzanayım.Zift karanlığa cebimdeki zippoyu çakıp. Bir kıvılcım çakayım alev almış karanlığa ,sigaramı uzatayım derin bir nefes çekeyim sis dolu karanlığa.

Buharlaşmayan duman kokusu coktan bedenimi sarmış.

Fırlattım camdan sigarayı :
artık eskisi gibi degil cigerlerim.Kendi kandırmacamda dumanım .Ellerimde ki tütün izi dudaklarımda duman sızısı artık engel olmak istiyor .Fakat içimde ki sızı;

Sahiya hayatımıda hep burnumdan solumadım mı?
Ellerimi hep sıkı sıkıya bağlamadım mı ; Okkalı bi tokat yedirmedim mi bu yaşama, küfrüm hep daima zerreciğimde dolaşmadı mı?

Artık uzandığım yerden şöyle bi gerineyim.Fakat şu lanet uykusuzluk enseme çöreklenip duruyor.Tıpkı şu yaşam gibi esnemesİ geldiginde yaşaman gereken ne varsa yaşa dediği gibi ..İrkilmeliyim bu teze tezat gibi esnemeninde anticiligi irkilmek degil mi?

Sahiya bu irkilmekte nerden çıktı şimdi..Zihnimi harekete geçirmek ne kadar doğru kendi dışımda akan hayatı yok saymak uyku uyumam gibi bir şeydi.

Ya yüreğimde ki katılık ;ürpertti şimdi beni.

İnsanlar iyi olsa bu kadar dert çekmeyecektim, hayat bu kadar kolay olsa bu denli zorluğa katlanmıyacaktım .Ah çekilesi şey değil bu yaşam.

Nereye tutunmak istesem cigerlerımde bi zorlama oluyor ..Hırıltılı nefes çekimleri, sıkıyorum yumraklarımı kollarımı geriyorum çabuk atlatmak için..Hayat ta bu şekilde bu denli zor değil mi ?