ESKİDEN HATIRLADIKLARIM
Her sabah uyandığımda kendimi ister istemez aynanın karşısında buluyorum.Uzunca bir süre şaşkın ve hayranca kendimi izliyorum.Vücudumdaki değişim ve psikolojik olarak geçirdiğim evrimler her geçen gün beni daha da hayretler içinde bırakıyor.Bazı zamanlar bu ben değilim olamaz bu kişi bir başkası dediğim olduğu çok oluyor.Geçenlerde aynanın karşısına kendi kendimle konuştuğumu gören kız arkadaşım benden korktuğunu ve bir psikologa gitmem gerektiği söyledi.İlk başlarda onun bu düşüncesini yadırgadım fakat daha sonra kendime neden olmasın ne kaybedersin ki dedim.Kendime aynada ne zaman baksam aklıma hep eski günler gelir.Hayatımın en güzel ve özgürlüğümün doruklarında gezdiğim zamanlar bu yazıyı yazmamda ki sebep eski zamanlara duyduğum özlem...
Eskiden mahalledeki lambanın altına tüm çocuklar toplanıp birbirimize korkunç hikayeler anlatırdık.
Akşamları kendi aramızda sözleşiriz.Saklambaç oynardık.Annem eve geç geldiğimiz için kızsa da biz sözümüzü tutardık
Karşı mahalleyle her hafta en az iki maç yapar.Bu maçı bütün mahalle izler.Bizde yeteneklerimizi göstermeye çalışır. Babamızdan bir aferin almak için canımızı dişimize takardık.
Yaz geldiği zaman komşular toplanır.Bütün mahalle Osman amcamın kamyonuyla pikniğe giderdik.
Evimizi arkasındaki dut ağacına babam çıkar mahalleli çarşafından bir ucunda tutar.Sonra dökülen dutları hep beraber oturur yerdik.
Her gece insanlar birbirine misafir gider.Dertlerini birbirine anlatır.Birbirlerine yardım etmeye çalışırlardı.
Öğretmenin verdiği ödevi yapamadığım zaman çekinmeden komşumuzun kapısını çalar.Canan ablamdan yardım isterdim.
Mahallede alt komşumuz Mehmet amca vardı.Çocukları etrafında toplar.Hepsinin eline birer çöp torbası verir.Hepimizi sıraya sokar sonra da mahalledeki çöpleri toplatırdı.İlk başlarda istemezdik ama sonra iş bitince elimize birer çikolata tutuşturunca bütün dünya bizim olurdu.
Eskiden mahallede haluk abının bakkalı vardı.Her gün evden okula giderken bakkalda çekiliş çeker eğer o gün şanslı günümse oyuncak kazanırdım.
Annem evde olmadığı zamanlar çekinmeden Necla teyzemin kapısını çalar karnımı doyurmasını isterdim.Benim ikinci annem sayılırdı.
Babamın işten gelmesini dört gözle bekler.Geldiği zamanda bana bakkaldan tadelle alması için dua ederdim.
Bunlar sadece ilk olarak aklıma gelen ve bana geçmişimi hatırlatan en güzel olaylar izine çıktığım zaman belki geçmişin kokusunu soluyabilirim diyerekten kendimi mahalleme atarım.Mahalle yerinde olmasına yerindedir de fakat ruhunu çoktan kaybetmiştir bile
Mahallede ki insanlar çocuğumun başına bir şey gelecek diye çocuklarını sokaklara salmıyorlar.Aslında haklılarda
Çocuklar artık toplanıp muhabbet etmiyorlar.Sokak lambasının yerini messenger kahkahaların yerini simgeler bağrışmaların yerini titreşimler almış.
Saklambaç diye bir oyun kalmamış mahalle maçlarının yerini play station da oynan oyunlar almış.
Mahallede kimse pikniğe gitmeyi bırakın birbiriyle konuşmaz olmuş
Evin arkasındaki dut ağacı kesilmiş futbol sahamızın yerini de koskoca bir apartman almış
Evimize birkaç dost haricinde komşumuz misafirliğe gelmiyor.
Mahallede artık bakkal yok.Onun yerini büyük marketler almış
Komşuluk denilen bir gelenek kalmamış apartmanda kimsenin kimseyi tanıdığı yok.Zavallı annem ne kadar çok yalnızlık çektiğini şimdi daha iyi anladım.
Bütün mahalle çöp içinde ve mahallede ki insanlar bu durumdan hiç rahatsız olmuyorlar.Geçen gittiğim izinde aklıma Mehmet amcam geldi elime bir çöp torbası aldım ve toplayabildiğim kadar çöp topladım.
Necla teyzem hala duruyor.Annem evde olsa bile hala çekinmeden gider.Necla teyze benim karnım aç derim.Oda beni güzel yemekleriyle doyurur.
Babam artık emekli oldu.Ona baktığım zaman kendi geleceğimi görüyorum.Eve geleceği zaman eğer izinliysem bana tadelle almayı unutmaz.
Zaman ellerimin arasından uçup gidiyor.Tutmak istiyorum zamanı ama tutamıyorum.Geçmişe dönmek ve çocukluğumu tekrar yaşamak istiyorum.Biliyorum çok şey istiyorum ama ölümün bana yaklaştığını hissettikçe korkum daha artıyor ve aynanın karşısında daha uzun süre kalıyorum
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.