- 626 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
BABAMI ÖLDÜRDÜLER BENİM!!!
Az önce yine şehitlerimizin haberi geldi. Bu defakiler kimler henüz bilmiyorum. Sadece şehit verdiğimizin haberi verildi, bu defa sayı kaç henüz belli değil. Yine acıdı, yine yangın düştü tam orta yerine yüreğimin; kimdir, nedir henüz bilmediğim, hiç tanımadığım kişiler oluşuna rağmen. Ben yandıysam bu denli, kendi ocaklarını, ana babalarını, varsa eş ve çocuklarını, tanıyanlarını nasıl yaktı kim bilir bu haber?
Diyarbakır’daki o şehit kızı geldi gözümün önüne, babasının mezarı başındaki feryadı şu an kulaklarımda: BABAMI ÖLDÜRDÜLER BENİM.
Yıllar sonra bile hâlâ her babası bir şekilde ölen çocukla, benim babam da ölür bir kez daha. O akşam da öyle olmuştu. O akşam da bir kez daha babam ölmüş, daha doğrusu öldürülmüştü benim de. O küçük kızı o kadar iyi anladım ki o akşam, o kadar hissettim ki acısını!..
…….
Babanız öldü mü sizin? Hele ki öldürdüler mi babanızı? Hayır mı? Bilemezsiniz o halde. Hele ki o yaşta bir kız çocuğu değilseniz hiç bilemezsiniz!
O yaşlardaki bir kız çocuğu için baba nedir, ne denli gereksinimi vardır o kız çocuğunun babaya. Neler de ölmüştür babasıyla birlikte. O avuçladığı toprağın altına neleri de gömmüştür babasıyla birlikte bilemezsiniz.
Bayramlarda, babalar gününde herkes babasının elini öperken, baba dediği her anda bin baba çıkarken dudakları arasından, bir kez bile söyleyememek o özlediği sözcüğü nasıl burar, nasıl acıtır, nasıl kanatır içinde bir yerleri, nasıl büker boynu bilemezsiniz.
Bilemezsiniz ak gelinlikle, babasız bir baba ocağından gelin gidişin burukluğunu. Baba eli öpememenin saplanışını yüreğinize kor bıçak gibi o kapıdan çıkarken. Her kızına al kuşak bağlayan babayı gördüğünüzde, nasıl acır içinizde bir yerler, acımasız bir el nasıl kopartır aynı anda da dağlar yüreğinizi bilemezsiniz.
Güvençtir baba kız çocuğu için. Erkek için de öyle pek tabii ki ama kız için daha bir başka. Olsun varsın, babam var benim diyebilmek. Sırtını sıvazlayacağını, gerekirse dayanabileceği, gerekirse kucağında ağlayacağı bir babanın var olduğunu bilmek ne büyük servettir bilemezsiniz.
Gidişiyle ne büyük boşluklar bıraktığını ardında, asla hiçbir erkeğin dolduramayacağı değerlerin, sevgilerinin de gittiğini, bittiğini onunla birlikte bilemezsiniz.
Hiçbir erkek öyle, öylesi duygularla okşamayacaktır saçlarınızı, öpmeyecektir alnınızı, yanaklarınızı bundan böyle bilemezsiniz.
Elinde olmaksızın da olsa, kendi isteğiyle olmasa da, ilk terk edilişinizi, bir erkeğin terk edişini yaşarsınız onun gidişiyle. Asla unutulmayacak, bambaşka, hayırla, duayla özlemle anılacak terk edilişinizdir o bilemezsiniz.
Normal, sıradan bir ölümse; kader dersiniz, ecel dersiniz, isyan edemez, yutkunur, tıkanır tevekkülle boyun eğersiniz.
Bu da, böylesi de bir şekilde ecel, bir şekilde kaderdir bilirsiniz.
Ama öldürmüşse birileri babanızı!
Diyemezsiniz, diyemezsiniz!..
p.r.alkan
]
YORUMLAR
Tam bir kaynak yok,araştırma yok,arşiv yok.Hepimizin ailesinde bir şehit var.Birinci Dünya Savaşında eli silah tutan vatan sever insanım cepheye koşmuş.
Aklıma geldi nine çocuklarını büyütmüş bir tabak fazla koymuş cepheden gelecek eşine .Ölmeden önce yine bir tabak koymuş gelir diye .Dedemin anası genç yaşta dul kalmış,büyük dedem Çanakkalede şehit olduğu haberi gelmiş.Kıt hatırlarım çok d ertli sigara içerdi.
Bu millet aslında çok çile çekti bir nesil yetişti şehit torunları büyüdü.Ve ateş düştüğü yeri yakıyor.Ve bu zamanda çocuk olmak .Yürek yarası,yürek sancısı...
Çok değerli bir konu ele almışsınız.