SEVGİYİ HİÇ BÖYLE DÜŞÜNDÜNÜZ MÜ?
Bazen karşımıza biri çıkar gözyaşları içerisinde samimi olarak yalvarır döker "ne olur bana bir imkan tanı" diye. Acaba bize yalvaran bu sevginin kendisi olmasın. Oysa bizim gözlerimiz bunun farkına varamayacak derece de kör olabilir. İlla ki hoşlandığımız adam olsun diyoruz. Herkes hoşuna giden kişi ile birlikte olacak diye bir kaide yok. Sizin ayağınıza kadar gelen bu kişide hoşlanacak çok az bir şeyler bulursanız, onu tanıdıkça belki de tahmin edemeyeceğiniz kadar Allah ın izniyle mutlu olacaksınız. Belki de gelen insanı geri çevirmediğimiz için Allah bize yardım edecek. Yeter ki ayağınıza gelen kişinin samimi olup olmadığını önce anlayın. Bunu anlamakta kolaydır. Gelen kişiye sizi kullanmasına izin vermeyip, duygularınızı kontrol edebilirseniz bu kişi sizi gerçekten seviyorsa sabreder, sevmiyorsa gider böylece bir beladan kurtulursunuz. Kendinizden faydalandırdıysanız bu kişinin gitme ihtimali% 90 dir dikkatli olun.

Şimdi soruyorum ayağınıza samimi, inançlı olarak kaç kişi geldi? Sizi kullanmak isteyenleri hayvan yerine bile koymuyorum. Sevgisiz kalmamızı nedeni acaba bunların kıymetini bilemediğimiz için olabilir mi? Belki biz bu kişileri üzdü, bizde bunun cezası çekiyoruz. Herkes yaptığını bulur derler.

Küçük şeylerle mutlu olamayan büyük şeylerle mutlu olabilir mi? Susayıp su içerken bunun böyle büyük nimet olduğunun farkına varamıyorsanız, Kuşların ötüşü, bebeklerin gülmesi yoldaki bir çocuğun size bakıp selam vermesi sizi mutlu edemiyorsa. Size araba, evler de verirlerse gerçek mutlu olamazsınız rahatsız bir şekilde ömrünüzün bitmesini beklersiniz. Mutluluk içten, samimi olarak gözyaşları içerisinde sevmek ile başlar. Şimdi geçmişinizden düşünmeye ne dersiniz? 31.07.2011 Hasan İsrâ Yıldırım