Zor biriyim...

Kolay kolay ikna olmam. Abartısız her şeyden şüphe duyarım. Gereksiz yere kendimi hüzünlere teslim ederim. Büyütürüm gözümde şehirleri...
Kurumayan nehirlere inanmam, sularını gerçekçi bulmam. Bir sinek saatlerce dikkatimi toplayabilir kendinde. Bazen deli, bazen coşkulu, çok bazen de öznesizim...



Hangi eylemde nefes aldığımı ölçmem. Tartmam ağırlığımı. Hacmimi havuzlar genişliğinde kabul ederim sadece...





Zor biriyim...

Zor beğenirim bir şeyleri. Zayıflığımı hesaba katmadan beylik laflar konuşurum. Dünyayı sadece ben kurtarırım derdini felsefem kılarım...



sözcüklerle oynamam. ağzımdan çıkanı söylerim. Çekinmem kimseden. İletişimin olnaklarından yeterince faydalanırım. Yeterince keyfime bakarım. Yeterince çocuklar gibi yaramazlık yaparım...



Gerektiğinde hemen satarım arkadaşımı. Dostumu bir ömür boyu taşımam sırtımda. Omuzlarıma b/inen yükleri nerede olursa boşaltırım...



Zor biriyim...

Kendimle gurur duysam da, bunu pek umursamam. Önemsemem alkışları. Harbiliğimin hakkını vermek için uğraşmam. Nasılsım öyle devam etmem hayatıma...



Düne hiç anlam vermem. Şuan ve geleceğimi ön plana alırım. Dört duvar arasında neysem, dışarıda da farklı değilimdir. Aşırı titiz değilim. Ama haksızlıklara gelmem. Bana caka atana bomba olurum...


Ve herkese her şey az buz sözüm vardır...


........................
Mehmet Selim ÇİÇEK