Yolcu yolunda gerek, gidiyorum,gitmenin sonu yok ya işte,

Ben yol alan,hancı da çok olduktan sonra bu zifiri karanlık yaşamda,

Belkide kaçmak adına suretsiz isminden fikrime mıhlanmış şeklinden gidiyorum!

Öyle cılız bir ayrılıkla değil,avaz avaz sestellerimi kopartırcasına bağıra çağıra gidiyorum,

Bilirim umrun da olmaz bu gidişim illaki de elbet yar!

Usulce degil de Çıktığım kapıyı kırarcasına çarparak giderim!

Sana susamış bedenimi teninden çalıp da,

Sessizliğin suskunluğun asi çığlıkların da bir efe edasıyla giderim,

Dilime bir sol ezgisini dolayıp da birtek yalnızlığımı yanıma alarak giderim!

Gidiyorum ey sevgili!Seni doyumsuzluk özgürlüğüne azad ederek,

Seni sana emanet ederek gidiyorum!

Seversin kendini,seni vicdanınla hesaplaşma ya terk ederek gidiyorum!

Zahmet etme uğurlamak senin ne haddine!Sen yücesin ya gözümde,

Varsayar da kendimi avutur da elveda dediğine inandırırda yüreğimi !

Senli bir yaşamın hayaliyle giderim!

Parçalarda üstümü başımı figanı da yaşasamda her zerde her defa ,

Yüreğimi acıta acıta ciğerimi döke döke,ismini sayıklaya sayıklaya giderim.

Kısacası yar!

Sensizliğimin Hüznünde yüzümü yere düşüre düşüre!Ahlar vahlar yerine!

Varlığımı tükete tükete sol yanıma seni gömerde giderim!

Sen rahat ol ve lütfen;

Olduğun yer de kal ,

Ben giderim!

HOŞCAKALl!!