Kahır ve Vicdan

• 12 Ağustos 2011 Cuma 10:47:51

Kahır ve vicdan, dost olmuşlardır savaşçının yüreğinde. Her kalktığında ayağa ben bunu yapacağım diyor fakat hiçbir şey yapamıyor. Nedir seni durduran artık yaşlanan bedenin mi yoksa kahırdan ölen ruhun mu ? Ve bir an önce ayağa kalkmalısın, bu yaşam seni beklemekte. Vicdanların sesi olmalısın. Vicdan ile kahırı ayırmalısın. Kahır ne zaman arkadaş olursa vicdanla o an bittiğin andır. Kahır seni yer bitirir. Artık bencil bir ruhun olmuştur. İnsan tabii ki hata yapacaktır. Bunu uzatmayacaksın. Yaptı isen bir yanlış bir daha yapmayacaksın.

Kahır azaptır. Kızgın bir oktur yüreğinin içine saplanan. Tükenmeni sağlayan bir virüstür. Aşısı olmayan, ilacı olmayan bir kanserdir. Silkeleyen, silkeledikce yıpratan, parçalayan bir kötürüm haldir. Ölümün ruha etkisidir. Yaşarken ölmektir. Tat alamamaktır. Uyuyamamaktır. Ağlayamamaktır.

Ey savaşçı, çıkart kılıcını ve yok et artık kahrını. Kır prangalarını ruhunun. Özgürleştir. Yücelt. Tekmele acıyan her yerini. Bir daha acımayacaktır çünkü kanayan yerlerin.

Kalk ve diril. Dirilmektir seni hayata bağlayan. Dirildikçe çoğalırsın. Diriliştir kan gibi ruhunu ayakta tutan..

Erhan - Ş.İ.Yazıları