Hastayım! Ateşim var!
Kalbim; çok hızlı atıyor!
İştahım yok! Kilo veriyorum!
Uykularım ; benden kaçıyor!
Yakalayamıyorum! Bir tek şey dışında,
Herşeyi, unutuyorum!...Hayal mi? Gerçek mi?
Her şeyi, karıştırıyorum...Madem ki!" aşk" bir hastalıktı. O zaman, ilaçı da olmalıydı.
İlaç, istiyorum!...

Aşk; yarasını geçiren, bir antibiyotik, var mıydı?
Peki; özlediğinde, hasret; nöbetlerini geçiren
Şurup...Uyku, ilaçıda olurdu.
Daha az düşündürüp, Yokluğunu, daha az hissettiren...Yanan tenime, sürülecek, bir şey...
Belki de, en iyisi; kalp nakli...Evet evet...
Başka bir kalp istiyorum. Duygusuz, biraz da, taştan olsun.

Yokmuydu? Yokmuydu? Aşkın, ilaçı olmalıydı.
Hani aşk; bir hastalıktı. Okuduğum, haberlerde,
Tedavisi bulunmuştu.O da mı? Yalandı!
Zamanın; her şeye ilaç olduğu gibi...Yüzüme; bir garip baktı! Anlamıştı, derdimi
Ama; yanlış bölüme geldiğimi söyledi.
Bana; psikiyatri servisini tarif etti.
Gözleri parlıyordu, onunda. Evet! O da hastaydı,
Kelin; ilaçı olsa, kendi başına sürerdi.
Aşk mı? deliydi! Yoksa, ben mi delirmiştim?
Psikiyatri servisinde, Bir süre, tatil yaptım.
Bence; tedavi etmeye çalışanlar, benden deliydi.
"Aşk" tedavisi, imkansız, bir hastalıktı!
Kronikleşmişti!..

V.Kayra