DONKİŞOT

• 10 Ağustos 2011 Çarşamba 21:51:13

Amca oğlu Ahmet ile kiralık bir evde kalarak ortaokula gidiyoruz.
Ondan bir yıl önce şehire geldiğim için kıdemliyim.Şehirle ilgili bilmediği ne varsa
bana sorar, ben de bıkmadan cevaplardım.
Tuvaletin elektrik anahtarının kapağı kırılmış.Lambayı yakarken,elinizi biraz ileri
uzattığınızda elektrik tellerine değecek.
Ahmet’e ,gece uyku sersemliği ile lambayı yakarken dikkat et, elin tellere değerse
Allah korusun ceryana kapılır ölürsün diye tembih ettim.
Ahmet, onunla dalga geçiyorum kanaatine vararak;
Bu tel ne b.kum oluyormuş ki beni çarpacakmış.Tutayımda çarpsın bakalım.
Teli tutmak üzereyken belinden zor yakalayıp geri çektim.
Geçen sene okulun tuvaletinde böyle bozuk anahtar vardı.Lambayı yakarken, parmağım
ve kolum şiddetli uyuştu.Elim tele dokunmuş,ceryana kapılmıştım.Ne dediysem elektriğin
insanı çarpabileceğini , yakıp kömür edeceğini inandıramadım.
İnandırmak için bir deney yapacaktık.
Köşede duran masayı ,tavandan sarkan elektrik lambasının altına getirdik.
Masanın üzerine çıkıp lambaya uzanayım dedim boyum yetmedi.Masanın üzerine tahta
sandalyeyi koyup üzerine çıktım.Şimdi rahatca elektrik ampulüne dokuna biliyordum.
Ampulü ters çevirip çıkardım.Yerine prizli duy taktım.
Sigorta attığında,sigortaya bağladığımız ince bakır telin bir ucunu nötüre,diğer
ucunu faza bağlayıp aşağı indim.
Sandalyenin üzerine Ahmet çıktı.
Prize taktığım teli başparmak ve işaret parmağıyla , Donkişot edası ile tutarken,
Anahtarı seri biçimde açıp kapadım.
Kısa devre olan tel , parlak bir ışık çıkararak PAT diye bir ses çıkardı ve koptu.
Ahmet, önce masaya,daha sonra arka üstü yere düştü.
Yattığı yerden aval aval bana bakıyordu.
Elinden tutarak ayağa kaldırdım.
Kızarak üzerime geliyordu ki, dur dedim.
Sen bana teşekkür etmelisin.Beline yapışıp geri çekmeseydim, kalın elektrik tellerini
tutup ölecektin.
Ahmet o günden sonra değil kapaksız anahtarla lambayı yakmak, normal anahtarlara bile
elini süremez oldu.