AYRILIĞIN USTASI OLUNMUYOR SEVGİLİM

• 10 Ağustos 2011 Çarşamba 17:07:56

Yaralı bir kuşun kanat çırpınışları gibiydi birbirimize son dokunuşumuz sevgilim.Zayıf,titrek,korkulu ve soluksuz.Binlerce cam kırığı içimizde,kulağımızda binlerce uğultu,ayrılanlara özgü umutsuzluk ve belirsiz bir sonsuzluktu bu.Sensizlikti bu lanet olsun böyle bir ayrılık hayal etmemiştik ikimizde...Sanki bir yerlerde bir dağ çöktü,bir şehir yıkıldı,biz ve aşkımız altında kaldık bitanem.’BU SON’ deyip birbirimize sarıldığımız o anın içimde yarattığı fırtına hala dinmedi be sevgilim.’Bitti işte,artık bitti’ ne cümle ama.Bitmek bilmez bir yaz mevsimini yaşıyor yüreğim.En sevmediğim mevsim oldu yaz,aslında kışlar sevilmez ama ben seni kış mevsiminde sevdim.Kışı da o nedenle çok seviyorum,senden bana kalan bir hasrettir,bir de yürek yarası bu aşk...Acıyor içim,kanıyor yüreğim ,isyan etmek istiyorum haykırmak istiyorum ama susuyorum.Çünkü sana zarar gelmesinden korkuyorum.
Düşlerimi yüklemiştim bir gemiye,bilinmez bir limana doğru yola çıkardım.Sen neredeysen belki seni bulur diye sana ulaşsa belki yüreğimin kanamasını durdurur diye.Her gidiş bir bitiştir bunu biliyorum ama her bitiş bir başlangıç değilmiş bunu öğrendim ben.Gelmeyeceğini,benim olmayacağını,sana dokunamayacağımı bile bile özlüyorum seni.Delilik işte....
Ama elimde değil seni çok seviyorum.Benim olmasanda,benim senden sonram olmayacak.
’Ağlamayalım’ demiştik ben sözümü tutamadım,şarkıları ne yapacağız söylesene hani ’EKSİK’ diyorduk veya bu yaşadığımız iki şehrin sokaklarını,içki içtiğimiz mekanları en önemlisi yaşadıklarımızı...Ben içiyorum yine kaldığımız yerden devam ediyorum ama nedense sensiz sarhoş olamıyorum.Meğer ben bir tek seninle güzelleşiyormuşum.Senin gibi tek başıma demlenemiyormuşum,bunu da öğrendim sensizlikte,sensiz içtiğimde...Bakma sen bunun bir ayrılık yazısı olduğuna biraz toparlanınca daha güzel anacağım seni sevgilim ama şimdi yalnızlığımla,sancılarımla,yaralarımla yüzleşiyorum.Kendimi yargılıyorum kendimde seni sevmek yerine bıraktığın acıları seviyorum.Acım bittiğinde sende bitmeyesin diye,acılarımı uzattıkça uzatıyorum.Kime ne? Beni görenlerin toparlan artık demesi umrumda bile değil,mutluyum ben böyle yokluğunun tutkunu oldum.
’SEVGİLİM’ demekten vazgeçmeyişim...Sadece bir ağız alışkanlığı değil bu,seni hala sevgilim olarak hissettiğim için.Ben çoktan kabullendim de yüreğim hala isyanlarda,çaresizim.Dilimi tutsam yüreğim konuşuyor,sevgilim diye inletiyor evimin odasını.Elimde olsa ben çıkarıp atacağım kalbimi yerinden,geçmişe dair hiçbir soru yok aklımda.Hiç şüphem yok bir zamanlar seninde beni sevdiğinden.Bana acı vereceğini de bilsem Balıkesir’e yine gel görmesemde burda olduğunu bilmek bana yeter.Aslında ben Balıkesir’i sen içindeyken çok seviyordum.Madem ki bir ayrılık yazısı yazıyorum madem ki bir daha kimseye böylesine yazmayacağım ve yazılmayacak mutluluk dilekleriyle bitirmemi sakın bekleme benden.Hani diyordum ya sana ’seni benim kadar seven sana benim kadar hasret kalsın’ diye,bensiz yaşayacağın mutluluğun benim için zerre kadar önemi yok.Bir beddua değil bu mutluysan mutlusundur yapacak birşey yok.Ama ben sana mutluluk dileyip iki yüzlülük yapamam mutlu ol ama benimle mutlu olduğun kadar hiç kimseyle mutlu olma diyebilirim sadece.
’AYRILIĞIN USTASI OLUNMUYORMUŞ SEVGİLİM’ ayrılık öğrenilmiyor yaşanıyor sadece,şimdi müsade edersen gözlerime batan dikenleri çıkaracağım ve yüreğime pansuman yapacağım.Bu aşkın böyle bitmesi ikimiz içinde çok acı olsada zaman zaman zaman.Zaman herşeyin ilacıdır.Sevgi,saygı,aşk,güven nasıl ki zamanla kazanılıp alıştırıyorsa insanı kendine yine zamanla da acıların yaraları geçer....

ADNAN AKAR