Acılarımı sabır bohçasına koyarak
Çıktım Aşk yoluna, yolda Sevda gölüne rastladım,
Eğilip suda saçlarımı taramak istedim.Bir de ne göreyim senin Ay gibi yüzün.
O kadar içime işlemişsin ki ; sen bi benim ben mi sensin ?bilemedim..
Birden bir ses geldi derinden.Seni seviyorum.dedi.O ses senin sesindi, yüreğimden
Aşk kayalıklarına çarpıp gelen.Bu sesle irkildim bir an.Bu sesle Aşk ateşini tutuşturdum yeniden.
Seni unutamıyorum işte.Sen dudaklarımı yakan amansız bir bilmece. Gül kokularıyla yazdım mısraları, Pırlantalardan sana bir taç yaptım.Gözlerini gözlerimden hiç ayırma çünkü; Kalplerimiz artık aynı yerden çarpıyor.Sensiz yaşayamam, nefes alamam , gülemem.


Ben ateşin etrafında dönen pervaneyim….Aşkına yanıp ta kavrulmak emelim…Gül goncası gibi umutlarımı buket yapıp Aşk denizine bıraksam…Senin ellerini tutamamanın hüznünü bir masal gibi kulaklarına fısıldasam…
Aşkını bir hançer gibi yüreğime saplasan da kurtulsam ey gül……..