Beynimde yarattığın virajları sana borçluyum ve ben o virajlarda senin haberin olmadan her gün yolculuk yapıyorum.

• 9 Ağustos 2011 Salı 20:50:53

öncelikle bu yazıyı okurken bu sesi dinle. ben, öyle yaptım.

www.youtube.com/watch?v=5rwlxwj8rv8


Sen varken, ben dünyanın en kalabalık nüfusuna sahibim. Anlayacağın, yalnızlığa yetmiş bin kilometre ötedeyim. Ormanlar var, nehirler, dağlar, kırlar… En önemlisi de sen varsın. Senin olman, beni mutlu ediyor. Çin nüfusu halt ediyor senin yanında. Kalabalıklaştırıyorsun kalbimi, bakış açım değişiyor, hümanistleşiyorum.

Senin yanındayken vahiy yollasana dahi en üst seviye de Tanrı, ya da peygamber o an’ı tam bilmiyorum ama şu an kafamı senden çevirip bakmam başka bir yere. Hem, seçilmiş çocuk benim olma ihtimalim en düşük seviyede.

Ben, pek dua bilmem ama her gece senin için tanrıyla konuşuyorum. Söylüyorum ona içimden geçenleri, dinliyor ve biliyor musun şimdiye kadar hiç rahatsız olmadı ya da belli etmiyor. Onun da beynini ütülemiş olabilirim umarım kızmamıştır hem merak etme havadan sudan konuşmuyorum, zamanını çalmam öyle üst mevkîlerin, seni anlatıyorum. Laf aramızda çok iyi bir sırdaş. Bence, seni herkes görmeli ama benim bildiğim gibi bilemezler ki...

Bir gün uzaklaşacağız birbirimizden istemeden de olsa yani seni bilmem ama ben istemiyorum. O zaman yapacağım şeyler belli. Ara ara ararım seni, sesini duyarım, halini hatrını sorar telefonu kapatırım. Sonrasında mı? – Sonrası belli, yine işgal edersin beynimi. Sana dair küçük notlar alırım kağıt parçalarına, telefon taslağına... Kaydolmuştur ve ben iyi kötü yine devam ederim ilerlediğim yolda.

Aslında...
Beraber olmak var zamanın önemli noktalarında ama sıkıladabiliriz. Akışına bırakmalı, müdahale etmeden seyretmeliyiz.

Ben, senin zekana değer veriyorum görünüşüne değil. Senin benliğini sevip sayıyorum ve ben neredeyse en çok senin dediklerine inanıyorum.

Uzun zaman yazamadım, içimden yazmak gelmedi. Belki de geldi ama zamanı değildi. Bu sefer senin için yazıyorum.

Beni seviyorsun biliyorum. Aşktan bahsetmiyorum. Bilirsin, aşk’a inanmam.

Her bir bilgi beynimizde bir parça daha kıvrıma yol açıyormuş. Bana öğrettiklerin için teşekkür ederim. Beynimde yarattığın virajları sana borçluyum ve ben o virajlarda senin haberin olmadan her gün yolculuk yapıyorum. Farklı şehirleri, ülkeleri gezdirdim, farklı mutfaklar, farklı tatlar tattırdım bize. Devr-i alem için geç olabilir, büyüyoruz, yaşlanıyoruz. Zaman, bu kadar adil değil. Bak, güneşte battı. Birazdan yıldızlar yerini alacak belki dolunayda çıkar. Biraz televizyon izler, dişlerini fırçalar yatarsın.

Ben senin için bir şeyler yazdım. Bir günümü daha seninle geçirdim senin haberin olmadan, mutluyum.

Kendine iyi davran.


Tüm hakları Aylin Umut’a aittir.