Orta ikiye gidiyordum.sevdiğim derslerden biride resim dersiydi.Yaşlı ,güngörmüş bir bayan öğretmenimiz vardı. Adı Semahat Acuner.Çok sonra öğrendiğimde öldüğünü
çok üzülmüştüm.
Hayatımda beni etkileyen ender insanlardandır Semahat hoca.Bize yalnızca resim değil hayat derside verirdi.Ağzım açık dinlerdim söylediklerini.
İşini her zaman ciddiye alırdı.O eşi bulunmaz ender hocalardandı.Allah rahmet eylesin.

Bir gün yine resim dersindeyiz.Orta ikiye giden aklı on karış havada öğrencilerin şımarıklığı kadar şımarıklıklar yapıyoruz.
Semahat hoca resim defterlerinizi ve kara kaleminizi alın dışarı çıkıyoruz dedi.
şaşırmıştık."Dışarıya mı?" diye birbirimize bakmıştık.Dışarıda ne vardı ki?.Ve dışarıdaydık.Hatırladığım kadarıyla güzel bir bahar günüydü.
Sanırım aylardan mayıs.İlkbaharın ılık nefesi saçlarımızda.Dışarıya çıkmış olmamızın şaşkınlığı gözlerimizde...
Okulumuzun etrafı büyük ağaçlarla çevriliydi.Semahat hoca hepimizi yanına çağırarak bize ağaçlara bakmamızı söyledi.Baktık.Kimilerimiz
espiriler patlatıyor"ee ağaç işte ne olmuş" gibi sorgulayıcı cümleler kuruyordu..
İlk kez hayatımda bir ağaca bu kadar dikkatli baktığımı hatırlıyorum.Gölgesinde dinlendim,ders çalıştım,arkadaşlarla sohbet ettim
,gövdesine sırtımı yasladım ama hiç kafamı kaldırıpda bu kadar dikkatli bakmamıştım.
Semahat hoca "şimdi herkes kendine bir ağaç seçsin ve defterine bunu çizsin dedi" dağıldık herkes.Ağaçlar seçildi,defterler açıldı,kalemler beyaz sayfalarda dans etmeye başladı.
Bende gövdesi kalın,bol yapraklı yeşil bir meşe ağacını seçmiştim.
Çizmeye başladım.hem çiziyor, hem de bu ağaca hayran oluyordum.Ne kadar güzeldi.nasılda farkına varmamıştım bunca zaman.
nasılda göğe uzanıyordu dalları,bu kadar güzel miydi yeni filizlenmiş yaprak yeşili?
yavaş yavaş farkına varıyordum.
Hayattı bu ağaç.yeşermekti,umuttu,candı..
Ve beyaz sayfamda meşe ağacı bana gülümsedi...
İşte bu günden sonra ben ağaçlara hep başka bir gözle baktım.Hiç yanından öylesine geçmedim.Varlıklarıyla huzur buldum.
Onlara bahar uğradığında bende baharlandım,çiçeklendiklerinde çiçeklendim.Nerede yalnız bir ağaç görsem hüzünlendim.Onun yalnızlığını içimde hissettim.

Ağaçlar seviyorum her birinizi.......
Semahat hocam iyiki sizin gibi değerli bir hocanın öğrencisi olmuşum.ve siz iyiki bu dünyadan geçmişsiniz.
Bilmenizi ne çok isterdim beni o günden sonra çizdiğim ağaç kadar nasıl yeşerttiğinizi.

Hayatımızda olumlu rol oynamış bütün öğretmenlerin önünde saygı ile eğiliyorum...