SİNCAPLAR VE İNSANLAR

• 8 Aralık 2007 Cumartesi 16:13:25

Evimize taşındığımız ilk günler pek fark etmemiştim

şirin komşularımızı.

Hemen birkaç metre ötemizdeki tamamlanmamış

blokta hareketlenmeler varmış.

Çocuklar söyledi yeni komşularımızı.

Duvarlara tırmanan komşularımız.

Duvarlarda yatay dikey tırmanışlar yapıyorlardı ilk

gördüğümde.

İki taneydiler.

Pek de şirindiler.

Birbirinin aynısı idiler yeni komşularımız.

Çok da temizdiler,şüphelenmedim desem yalan

olur,acaba bizim banyoyu mu kullanıyorlardı

biz evde yokken.

Ben onları hep temiz gördüm,acaba özel tarakları mı

vardı tüylerini taradıkları meraktayım

hala.

Sincaplardan bahsediyorum.

Yeni komşularımız sincaplar.

Dedim ya iki taneydiler önce.

Bir erkek, bir dişi.

Her gün onları izler hale geldik balkondan.

Çoluk çocuk…

Bütün mahalleli…

En çok biz tabii…

Hanım yemek yapmayı unutuyordu bazen onları

izlemekten.

Çocuklar ders yapmayı.

Bana ise gideceğim yere geç kalma endişesi

yaşatıyorlardı.

Önce ürkektiler bize karşı. Hemen kaybolurlardı göz

önünden. Zamanla alıştılar,kaçmaz

oldular.O zaman sevimlilikleri arttı.Her hareketlerini

görür olduk.

Tırmanışlarını…

Etrafı kolaçan edişlerini.

Yakındaki ceviz ağacına sinsi sinsi yaklaşmalarını.

Ön patileriyle ceviz toplamalarını.

İkiydiler.

Şimdi dört oldular.

Yavru sincaplar…

Onların sevimliliği anne babalarının sevimliliğine

gölge düşürdü biraz.

Fakat biz ayrım yapmıyoruz aralarında, hepsinin

kalbimizdeki yeri ayrı.

Ürkeklikleri de geçti artık.

Şimdi bakıyorum,neredeyse ayak

ucumuzdalar.Yakında kapımız çalınır,kahve içmeye

gelirlerse bize,şaşırmayacağım.

Çok çabuk sosyalleştiler.

Bazı komşularımızla tanışmamız neredeyse bir yıl

sonra olmuşken…

Sincaplarla tanışıklığımız pek hızlı oluverdi.

Biz onları seviyoruz.

Hareketlerinden anladığım kadarıyla onların da bizi

sevdiklerine şimdilik şüphem yok.

İleride araya mahallenin kara kedileri girer mi

bilemiyorum.

Sincap familyası sizi çok seviyoruz.

Umarım kışın yemek için topladığınız cevizlerin içi

çürük çıkmaz.

Olur ya bir aksilik olur.

Ben yanınızdayım.

Bana patilerinizle bir işaret çakın yeter.

Ekmeğini sizle paylaşmaya,cevizlerinin hepsini size

vermeye hazır bir komşunuz var.

İçiniz rahat olsun.

Ceviz stokumuz mevcut!...