Sen aşkına nokta koydun.Bu kadar kolaysa gel benimkini de koy.Gelirken sakın korkma noktayı koymaya, Sevgi okyanusunun ortasındaki adaya... Eğer gerçekten yüreğinde sevgi varsa tutar seni su yüzeyinde batırmak istemez batıramaz seni sen noktayı koyarken bile korkma...Koyduğun noktaya rağmen...


Seven öldürmez aşkı içinde, sürdürür, süründürtür...Zaten aşktan dolayı çekilen nice üzüntü bundan değilmidir?Bir tarafın noktayı koyarken diğer tarafın bir sürü aynı heycanla ünlem!!! ve kaybetmenin telaşıyla koyduğu soru işaretleriyle doludur çevresi????? O hep bir sürü virgülle, , , , , gelmek istemektedir sevdiğine...Her virgül emektir , gereksinimdir , yürekliliktir , güvendir , zamandır , ve böyle gider her seven insan gibi yüreğinde virgüller, , ,


Kimse hayatının bir gün bir şekilde noktalanacağını bilmeden hep virgüller taşırlar yüreğinde halbu ki zamanı gelince zaten noktayı koyacaklardır.İşte böyle olduklarını bildikleri için sarırırlar sevgiyle, ümitle birbirlerine destek çıkarlar zaten koyulacak olan noktayı , kendi noktalalarını koymamak için direnirler.


Ve gerçekte aslında cesareti olmayanlar terkedip giderler hayatlardan noktayı koyarak....Kendi yitiklerini , cesaretsizliklerini başkalarına yükleyerek...İstemezler sorunlu bir hayatı paylaşmayı belki de kim ister ki...Kolayı varken...Toplum dedikleri duygusuz canavar böyle öğretmiştir doğruları, içindeki ne yanlışlıkları barındırırken o bile sevginin arkasına sığınmış yanlışlarıyla ....Hayal gerçeğe dönüşünce...Yola çıkarken verilen sözler , yeminler unutulur...Derin hayat tecrübesi olanlar bilir , hep bir açık kapı vardır sevdiklerine karşı güvenemezler hep beklenir hangi zamanda koyulunacağı noktanın...Ama hissettirmez karşısındakine devam eder o ettiği sürece...

Kimse ilişkisine nasıl olsa biter diye başlamaz ...Başlarsa da zaten burada sevgiden bahsetmemek gerekir. Bir şeye de sevgi ve umut olmadan başlanılmaz...Bu kadar kolay olmamalı terkedişler buraya kadarmış diye bitmemeli...Nokta konulmamalı hayata...Sevmeyi bu kadar basite indirgememeliyiz hayatta... Ne kaldı ki zaten bizden sonra ki nesillere bırakabileceğimiz sevgimizden başka...Direnilim kendimizce tüm ayrılıklara kabullenelim ama...Hep bir amamız olsun hayatta...


Eskiye dönelim eski aşklara...Saçlarımıza taç yaptığımız çiçeklere...İkimiz bir fidanlara...İkinci baharlara....